tiwall / تیوال

‍ . 🎭 آنهایی که نمی بینیم طراحی گریم در تئاتر کاملاً وابسته به سبک نمایشی است و برای هر سبک، اصول، هدف‌ها و میزان اغراق متفاوتی وجود دارد. در واقع، چهره‌پردازی یکی از مهم‌ترین عناصر برای انتقال فضا، شخصیت‌پردازی و زبان بصری نمایش است؛ چراکه هر سبک تئاتری، کاربرد و بیان تصویری مختص خود را دارد؛ از کمدی دلارته گرفته تا تئاتر اپیک، ناتورالیسم و اکسپرسیونیسم؛ از کاملاً طبیعی و کم‌اغراق تا نمادین و فرمالیستی. طراح گریم باید همیشه متن، سبک کارگردانی، نور، طراحی صحنه و حتی فاصلهٔ تماشاگر با صحنه را در نظر بگیرد. با مرور همهٔ این‌ها، کاملاً روشن می‌شود که طراحی چهره‌پردازی، امری کلیدی و کاملاً تخصصی در هنری همچون تئاتر است. «نیلوفر مرسل‌وند» طراح جوان، جسور و باتجربهٔ چهره‌پردازی، از جمله هنرمندانی‌ست که با سبک‌ها و متدهای نمایشی آشنایی عمیق دارد و زیر و بم شخصیت‌ها و میزانسن‌های اجرایی را می‌شناسد. او در مسیر فعالیت حرفه‌ای خود، طراحی گریم نمایش‌های گوناگونی را در ژانرهای مختلف بر عهده داشته است. «استیو جابز»، «کمدی سیاه»، «قرمز»، «مرثیه‌ای برای ژاله.م و قاتلش»، «تن‌ها»، «رهایی از شائولین»، «تلفات»، «تخلیه»، «آدیداس»، «اسب‌های انباری»، «ساپو»، «هشت تا هشت» و «قتل آقای هاورشام» تنها بخش کوچکی از کارنامهٔ او در عرصهٔ گریم است. او در تازه‌ترین فعالیت خود، چهره‌پردازی نمایش «شهر گناه» را بر عهده داشته و گریم‌های گروتسک این نمایش را مطابق با سبک اثر و دراماتورژی اوشان محمودی، کارگردان نمایش، طراحی کرده است. داریوش رشادت، شیرین جروقی، علی تاریمی، شکوفه حیدریان و مریم بصیری‌فرد بازیگران این نمایش هستند که تا بیست‌وهفتم آذرماه در مجموعهٔ نمایشی ایرانشهر روی صحنه خواهند بود. @tiwall

. 🎭 نمایش «هری پاتر و فرزند نفرین‌شده» جادوگر درونتو بیدار کن! یه صحنه تاریک، یه راز قدیمی، و یه بچه که گذشته رو به هم می‌ریزه... 🔷خرید بلیت از سایت تیوال کارگردان: علی قاسمی نویسنده: علی قاسمی، شیوا علمی تهیه کننده: آموزشگاه پرنا مجری طرح: ایمان یزدی 🗓 تاریخ: ۲۶ آذر تا ۰۹ دی 📍مکان: بلک باکس ایرانمال ⏰ ساعت: ۱۹:۰۰  |  ۱ ساعت و ۳۰ دقیقه @tiwall

. 📣 پنجره نمایش «سلول» نمایش «سلول» به نویسندگی پوریا گلستانی و محسن زرآبادی‌پور و کارگردانی محسن زرآبادی‌پور داستان دو سرباز زندان را روایت می‌کند که تصمیم می‌گیرند شب یلدای خود را در کنار زندانیان بند اعدامی بگذرانند؛ تصمیمی که به تدریج لایه‌های پنهان زندگی هر یک از افراد حاضر را آشکار کرده و فاصله میان زندانبان و زندانی را در آستانه طولانی‌ترین شب سال معنایی تازه می‌بخشد. این اثر کمدی در عمارت نوفل‌لوشاتو بر روی صحنه است. 🔹 نویسنده: پوریا ‌گلستانی، محسن ‌زرآبادی ‌پور طراح و کارگردان: محسن ‌زرآبادی ‌پور 🗓 تاریخ: ۲۷ آبان تا ۲۸ آذر 📍مکان: عمارت ‌نوفل لوشاتو ⏰ ساعت: ۲۱:۰۰  |  ۱ ساعت و ۲۰ دقیقه عکاس تیوال: پرتو جغتایی @tiwall

‍ . 🎭 از دهه ای پر از داستان از آن‌جا که برهه‌های تاریخی همواره یکی از موضوعات مهم و کلیدی در ادبیات، فرهنگ و هنر بوده‌اند، تئاتر نیز به دوره‌های تاریخی و به‌ویژه دههٔ پنجاه شمسی پرداخته است؛ دهه‌ای که با رخداد انقلاب ۵۷ نقطهٔ عطف مهمی در تاریخ اجتماعی ایران به شمار می‌آید. این دهه، مملو از بحران‌ها، تحولات، مبارزات مردمی، تغییرات اجتماعی، اندیشه‌ورزی و وحدت جمعی است و طبیعی‌ست که تئاتر آن را دستمایهٔ خود قرار دهد. در سال‌های گذشته تا امروز، نمایش‌های متعددی به دههٔ پنجاه و سال‌های منتهی به انقلاب پرداخته‌اند و هرکدام از زاویه‌ای متفاوت این دورهٔ ملتهب را بازخوانی کرده‌اند. نمایش‌های «جمعه‌کُشی» و «گلدونه‌خانم» از هنرمند باسابقه «اسماعیل خلج» به وضعیت کوچه‌وبازار و سطح فرهنگی مردم دههٔ پنجاه می‌پرداختند؛ آثاری که هنوز هم می‌توانند برای نسل امروز تورقی در تاریخ اجتماعی باشند. «جمعه‌کُشی» در سال ۹۸ بار دیگر در سنگلج روی صحنه رفت. نمایش «روز عقیم» به نویسندگی و کارگردانی «حسین کیانی» در سال ۹۶ و در تئاتر باران، رویداد دی‌ماه ۵۷، یعنی آتش‌سوزی قلعه زاهدی (شهرنو) را روایت می‌کرد؛ جایی که سه زنِ گریخته از آن‌جا در خانه‌ای متروکه پناه می‌گیرند. «یاماها» از کهبد تاراج نیز در سالن قشقایی تئاترشهر (سال ۹۹) به مردمانی از دههٔ پنجاه می‌پرداخت؛ مردمی فرودست که دردها، رنج‌ها و واقعیت‌های زیستی آن دوران را روایت می‌کردند و توانست آینه‌ای صادقانه از تاریخ آن سال‌ها باشد. نمایش «فراموشی» کاری مشترک از مهدی زندیه و آیدین تمبرچی، «لانچر ۵» از مسعود صرامی و پویا سعیدی، «مرغ دریایی» از محمد میرعلی‌اکبری، «لبخند با شکوه آقای گیل» نوشتهٔ اکبر رادی و کارگردانی میکائیل شهرستانی، «آهسته با گل سرخ» نوشتهٔ اکبر رادی و کارگردانی هادی مرزبان، «در خواب دیگران» از نادر برهانی‌مرند و بسیار آثار دیگر، نمونه‌هایی‌اند که هر یک بخشی از تاریخ معاصر و وقایع دههٔ پنجاه را بر صحنه آورده‌اند. این روزها نیز نمایشی با همین مضمون میزبان علاقه‌مندان است. نمایش «سَرِ انقلاب» به نویسندگی و کارگردانی «محمدعلی شفاعت» و با حضور بازیگرانی چون «آریا گازر، متین شفیعیون‌پاک، امیر شریعت‌مصطفوی، ابراهیم شیشه‌بران، نگار شاه‌محمدی، رامتین کرامتی‌دیبا، مانی پزشک‌فلاح و محمدعلی شفاعت» در عمارت هما روی صحنه رفته است. این اثر از نیمهٔ آذرماه اجراهای خود را آغاز کرده و به رخدادهای بهمن ۵۷ می‌پردازد؛ روزهایی که خیزش مردمی به اوج رسیده و ایران در تکاپوی تغییرات بنیادین بود. نمایش «سَرِ انقلاب» در قالب کمدی-تراژدی اجرا می‌شود و می‌کوشد ضمن مرور تاریخ معاصر، روایتی در بستر انقلاب را پیش‌روی مخاطبان قرار دهد. @tiwall

‍ . 🎭 آنهایی که نمی بینیم یک بازیگر پس از ماه‌ها تمرین، ممارست و اجرای اتودهای متفاوت، تنها بخشی از نقش را می‌تواند بر صحنهٔ تئاتر عرضه کند؛ بخشی که شامل درونیات کاراکتر و اکت‌های عینی و قابل مشاهدهٔ اوست. این فرآیند ارتباط با نقش و ارائهٔ بیرونی آن، به ابزاری مهم و اجتناب‌ناپذیر نیز نیاز دارد و آن چیزی نیست جز «صنعت گریم». چهره‌پرداز تحصیل‌کرده، خوش‌ذوق و توانمند، مکمل هر آکتور در اجرای یک ایونت هنری همچون تئاتر است. اوست که وجوه مختلف یک کاراکتر را از لابه‌لای سطور تخت نمایشنامه بیرون می‌کشد و با همراهی بازیگر، آن را در راستای دراماتورژی نمایش پیش می‌برد. طراح و مجری چهره‌پردازی، یکی از قدیمی‌ترین تخصص‌های تئاتر به شمار می‌رود و از نخستین نمایش‌های بشری تاکنون در خدمت این هنر بوده است. «آیلار ابیضی»، طراح و مجری چهره‌پردازی، چند سالی‌ست که در مدیوم تئاتر به‌طور حرفه‌ای فعالیت می‌کند و در کنار گروه‌های گوناگون نمایشی، سهم مهمی در شکل‌گیری بصری آثار داشته است. این طراح جوان در مقام طراح و مجری گریم، در تولید بسیاری از نمایش‌ها نقش مؤثر داشته است: «دادگاه فِهمه، متهم گالیلیو گالیله»، «دلقک‌های غمگین»، «ناگفته‌های هشت سال زنانگی»، «خرگوش»، «فصل زرد»، «نود و یک»، «الاویاتان»، «سفرنامهٔ آبجی مظفر»، «آناکارنینا»، «حرفه‌ای»، «کیسه بوکس»، «زخم‌هایم را بو بکش» و «والس تصادفی» بخش قابل توجهی از کارنامهٔ هنری او را تشکیل می‌دهند. این روزها، این طراح چهره‌پردازی با طراحی گریم نمایشی دیگر بار دیگر به تئاتر بازگشته است. «سیندرلا» نوشتهٔ جلال تهرانی و به کارگردانی احسان فلاحت‌پیشه، اثری‌ست که طراحی گریم آن بر عهدهٔ آیلار ابیضی است و تا بیست‌و‌هشتم آذرماه در تالار چهارسوی مجموعهٔ تئاترشهر روی صحنه می‌رود. آرش فلاحت‌پیشه، محمدصادق ملک، بهناز توسلی، مهدی نصرتی و مصطفی احدی نیز بازیگران این اثر نمایشی‌اند. @tiwall

. 📣 پنجره نمایش «اتاق ورونیکا» نمایش «اتاق ورونیکا» نوشته‌ی آیرا لوین و به کارگردانی سعیده سیف‌اله‌زاده روایتی از یک ملاقات کاملاً اتفاقی که در رستورانی آغاز می‌شود. زوجی میانسال پس از برخورد با یک دختر و پسر جوان، شباهت تکان‌دهنده‌ای میان دختر جوان و «دختری مرده» کشف می‌کنند و همین شباهت، طرح درخواستی عجیب و هولناک را رقم می‌زند. این اثر در تماشاخانه سیمرغ بر روی صحنه است. 🔹 نویسنده: آیرا ‌لوین کارگردان: سعیده ‌سیف ‌اله ‌زاده تهیه‌کننده: امیرحسین کنجکاو 🗓 تاریخ: ۰۷ تا ۲۳ آذر 📍مکان: تماشاخانه سیمرغ - بنیاد بیدل دهلوی ⏰ ساعت: ۱۹:۰۰  |  ۱ ساعت و ۱۰ دقیقه عکاس تیوال: رضا جاویدی @tiwall

. 📣 پنجره نمایش «دیوآب» نمایش «دیوآب» با قصه و زبانی اساطیری به موضوع مهمی از جهان آشوب زده می پردازد که در خشکسالی فرو رفته و ۶ نفر از اهالی واحه ای صحرایی، سرگردان به دنبال هوشیاری و فهم رویاهایی هستند که هر کدام در خواب دیده اند. بهره از تلفیق پرفورمنس و اجرا، طراحی لباس، نورپردازی و موسیقی سرصحنه و اکسسوارهای متنوع از نکات ویژه این اجرا است. این نمایش به کارگردانی یاسر خاسب و برکه بذری و نویسندگی علی اتحاد بروی صحنه آمده است. 🔹 نویسنده: علی ‌اتحاد کارگردان: برکه ‌بذری، یاسر ‌خاسب 🗓 تاریخ: ۰۴ تا ۲۱ آذر 📍مکان: ایرانشهر - سالن استاد ناظرزاده کرمانی ⏰ ساعت: ۱۸:۰۰  |  ۱ ساعت و ۳۰ دقیقه عکاس تیوال: پرتو جغتایی @tiwall

‍ . 🎭 روزگار جوانی نمایش «جشن» به کارگردانی کیمیا نصیری و نویسندگی رسول کاهانی از تازه‌ترین آثار نمایشی پایتخت است که از ۱۸ آذرماه در تماشاخانهٔ ملک روی صحنه می‌آید. این نمایش با حضور بازیگرانی حرفه‌ای تئاتر، سینما و تلویزیون چون «مجید نوروزی، الهام اخوان، عرفان ابراهیمی و الیکا ناصری» اجرا می‌شود. به این بهانه، نگاهی داریم به آثار مجید نوروزی که کارنامه‌ای پربار در عرصهٔ بازیگری دارد. این هنرمند جوان متولد ۱۳۷۰، مسیر هنری خود را از نوجوانی آغاز کرد و سپس با تحصیل در رشتهٔ نمایش در هنرستان کمال‌الملک و ادامهٔ آن تا دریافت لیسانس بازیگری و فوق‌لیسانس کارگردانی، مسیر حرفه‌ای خود را تثبیت نمود. او در سال ۱۳۹۱ با حضور در نمایش «رابینسون کروزوئه» به کارگردانی میلاد نیک‌آبادی، خود را به‌عنوان بازیگری مستعد به جامعهٔ هنری معرفی کرد؛ چنان‌که پس از آن بسیاری از هنرمندان باسابقه از جمله حمیدرضا نعیمی در نمایش‌های «سقراط» و «فاوست»، رضا بهاروند در «وقت ناهار»، مصطفی کوشکی در «رویای نیمه‌شب تابستان»، جواد مولانیا در نقش اصلی نمایش «آمادیوس»، شهاب‌الدین حسین‌پور در «یک زندگی بهتر» و جمعی دیگر از او در آثارشان بهره بردند. این همکاری‌ها، مجید نوروزی را به سمت تولیدات تصویری نیز برد. او در فیلم‌های «دوزیست»، «مصلحت»، «تارا زنبور کارگر» و «مرد بازنده» و همچنین در مجموعه‌های «زیر پای مادر»، «خاتون»، «قهوه پدری»، «گاندو» و «سیاه‌چاله» به ایفای نقش پرداخته است. «مجید نوروزی» بازیگری توانمند و حرفه‌ای است که با اراده و عشق در مسیر هنر گام برداشته است. او که سابقهٔ ساخت چند فیلم کوتاه را نیز در کارنامهٔ خود دارد، پس از فیلم «دوزیست» بار دیگر در کنار بازیگر توانمند «الهام اخوان» قرار گرفته و این‌بار با نمایش «جشن» روی صحنه می‌آید. نمایش «جشن» با حال‌وهوایی کمدی و اجتماعی، میزبان علاقه‌مندان تئاتر خواهد بود. @tiwall

‍ . 🎭 از نسل جوان بازیگری در ظاهر پوسته‌ای ساده و سهل‌الوصول دارد، اما هرچه به لایه‌های درونی آن نزدیک‌تر می‌شویم و ژرفای آن را درمی‌یابیم، به پیچیدگی این هنر پی می‌بریم. در دهه‌های گذشته و با شکل‌گیری مکاتب متفاوت تئاتری، بازیگر ناگزیر بوده است که خود را به دانش، تجربه و آگاهی عمیق‌تری مسلح کند. وقتی پای سبک‌های مختلف تئاتر به میان می‌آید، مسلماً بازی در نمایش‌های بیومکانیک یا سایکودرام با کمدی‌های اسلپ‌استیک یا کمدی دلارته تفاوت بسیاری دارد و آکتوری که نتواند این سبک‌ها را از یکدیگر تشخیص دهد، بی‌شک در ارائهٔ نقش نیز دچار چالش خواهد شد. بازیگر هنرهای نمایشی باید فاکتورهای متعددی برای موفقیت بر صحنه با خود به همراه داشته باشد تا بتواند کاراکتری شسته‌رفته، واضح و بی‌نقص را مقابل چشمان تیزبین تماشاگر تئاتر ایفا کند. «محمد اثنا» بازیگری جوان در عرصهٔ هنر نمایش است. او نزدیک به ده سال است که روی صحنه حضور دارد و خود را با ایفای کاراکترهای مختلف به چالش کشیده است. او به‌عنوان نویسنده و کارگردان، نمایش‌های «نشخوار» و «خاطرات یک دیکتاتور» را نوشته و کارگردانی کرده است. این فعال هنری سابقهٔ دستیاری کارگردانی، تدوین و مدیریت صحنه را نیز در کارنامهٔ خود دارد، اما بیشترین تمرکز و فعالیتش در تئاتر بر بازیگری بوده است. حضور در آثاری چون «حرف حرف حرفِ فیلیپ گِلس»، «قِرص نانی می‌خَرَد»، «ماراساد»، «آخرین بازی»، «رژهٔ کور» و «سفر خسرو به مسکو» بخشی از کارنامهٔ اوست. این آرتیست امسال با بازی در نمایش «پیانیست» بار دیگر خود را با نقشی تازه به چالش کشیده است. «پیانیست» دور اول اجراهای خود را از اواسط تیر تا دهم مرداد در تماشاخانهٔ دا روی صحنه برد. دور دوم اجراها از پانزدهم مرداد تا هفتم شهریور در سالن شهرزاد ادامه یافت و با استقبال تماشاگران، اکنون دور سوم اجراهای خود را در سال جاری پی می‌گیرد. «پیانیست» کمدی‌درامی به نویسندگی و کارگردانی محمدحسین خادمی است که با بازی محمد اثنا، ایمان آرتا، نیما شکیبایی و کوشان همتی در عمارت شیشه‌ای تماشاخانهٔ هما اجراهای عموم خود را تا روزهای پایانی آذرماه ادامه خواهد داد. @tiwall

. 📣 پنجره نمایش «بن بست متروک» نمایش «بن‌بست متروک» به نویسندگی و کارگردانی محمد جزایری داستان خانه‌ای در بن‌بستی خاموش را روایت می‌کند که مادر خانواده خبر ورود دزدانی به آن را می‌دهد؛ اما اهالی محل میان باور و تردید سرگردان می‌مانند تا اینکه مردی از راه رسیده و از بالکن وارد خانه می‌شود و ادعای مادر را تأیید می‌کند، لحظه‌ای که ورق ماجرا را برمی‌گرداند و حقیقتی پنهان را در دل این بن‌بست آرام بیدار می‌کند. این نمایش که با لحظات طنز همراه است در پردیس تئاتر و موسیقی شهرزاد بر روی صحنه است. 🔹 دراماتورژ و کارگردان: محمد ‌جزایری تهیه‌کننده: پیام ‌کرک ‌زن 🗓 تاریخ: ۰۵ تا ۲۵ آذر 📍مکان: پردیس تئاتر موسیقی شهرزاد ⏰ ساعت: ۱۹:۱۵  |  ۱ ساعت عکاس تیوال: پرتو جغتایی @tiwall

. 📣 پنجره نمایش «گردباد» گردباد» نمایشی فیزیکال است که به هیاهوی درونی و ذهنی انسان می پردازد. جوانی هر شب کابوس می بیند و در کابوسهایش با درون خود و آنچه به عنوان خاطرات در ذهنش مانده در تکاپو و جنگ است. بهره از حرکات فرم و فیزیکال توسط دو اجراگر و دیالوگ هایی گزیده و مفهومی، موسیقی زنده و مدرنی که همسو با مفاهیم است، از نکات ویژه این اثر است. طراحی صحنه از ویژوال آرت و طراحی لباس، فکر شده و با جزئیات کامل در نظر گرفته شده است. نمایش تلاش دارد به بُعدی از سرگردانی، خستگی و تنهایی انسان معاصر اشاره کند که گریبانگیر بسیاری از آدمها شده و در چرخه تکرار آن گرفتار شده اند. 🔹 نویسنده و کارگردان: پردیس ‌زارع تهیه‌کننده: محمد ‌ذوالفقاری 🗓 تاریخ: ۱۲ تا ۲۰ آذر 📍مکان: کاخ ‌هنر ⏰ ساعت: ۱۹:۰۰  |  ۵۰ دقیقه عکاس تیوال: رضا جاویدی @tiwall

. 📣 پنجره نمایش «آقا ذبیح» نمایش «آقا ذبیح» به نویسندگی مهدی ملکی و کارگردانی محمدمهدی بهرامی اثری طنزآلود و سوررئال که با بردن مخاطب به جهانی میان حیوانات و انسان‌ها، مفهومی متفاوت از عدالت را پیش می‌کشد. در این روایت میز محاکمه در آن‌سوی دنیا برپا شود و بالاخره نوبت حساب‌کشیِ ظالم فرا می‌رسد. این نمایش در تماشاخانه سیمرغ بر روی صحنه است. 🔹 نویسنده: مهدی ملکی طراح و کارگردان: محمدمهدی ‌بهرامی تهیه‌کننده: ربابه ‌فرهادی 🗓 تاریخ: ۱۰ تا ۲۰ آذر 📍مکان: تماشاخانه ‌سیمرغ - بنیاد بیدل دهلوی ⏰ ساعت: ۲۰:۴۵  |  ۱ ساعت عکاس تیوال: رضا جاویدی @tiwall

‍ . 🎭 از نسل جوان ماه‌های پایانیِ سال ۹۴، نمایشی به نام «مرگ یزدگرد»، نوشتهٔ شناخته‌شده و ماندگار استاد شهیر ادبیات نمایشی ایران، بهرام بیضایی، در تماشاخانهٔ سنگلج روی صحنه رفت. سهیل بابایی با میزانسن‌های دقیق، وفاداری به متن و دراماتورژی منسجم خود، یکی از اجراهای بسیار خوب این نمایشنامهٔ مهم را تاکنون روی صحنه برده است؛ اجرایی ساده اما پرمعنا و عمیق، با بازی صادق برقعی، سیما شکری و خودش در نقش آسیابان. صحبت از «سهیل بابایی» است؛ بازیگر و کارگردان جوان و خوش‌ذوق عرصهٔ هنرهای نمایشی. او پس از کارگردانی «مرگ یزدگرد»، سه فیلم «اشانتیون»، «درخت سفید» و «دال‌لی» را برای سینما و حوزهٔ فیلم کوتاه ساخت، اما تئاتر همچنان برای او جایگاه اصلی و پررنگی داشته است. هرچند طی یک دههٔ گذشته اثر دیگری را کارگردانی نکرده، اما در بسیاری از آثار نمایشی به‌عنوان بازیگر حضور فعال داشته است. «قتل عام»، «آرتیگوشه»، «دیوان تئاترال»، «مزاحم بورخس نشو»، «آپ‌آرت‌مان»، «چهلمین امید یا بیست‌وهشتمین زن؟»، «بووگی‌ووگی برادوی»، «فلزات چکش‌خوار» و «گاماسیاب» از جمله نمایش‌هایی هستند که او در آن‌ها به ایفای نقش پرداخته است. این آکتور جوان در تازه‌ترین حضور خود به‌عنوان بازیگر، این روزها با نمایش «گردباد» روی صحنه است. «گردباد» به نویسندگی، طراحی و کارگردانی پردیس زارع، این شب‌ها در سالن «کاخ هنر» اجراهای عموم خود را پی می‌گیرد. سهیل بابایی و پردیس زارع، بازیگران این اثر نمایشی هستند و تا بیستم آذرماه سال جاری، این نمایش را با ویژگی‌های تئاتر فیزیکال در مجموعهٔ کاخ هنر، به قضاوت نگاه و اندیشهٔ مخاطبان خود خواهند گذاشت. @tiwall

. 📣 پنجره نمایش «لنگه کفش های سیبیلندرلا» نمایش «لنگه‌کفش‌های سیبیلندرلا» به نویسندگی و کارگردانی فرهاد اسماعیلی روایت مردی را بازمی‌آفریند که همچون سیندرلا در جست‌وجوی لنگه‌کفشِ خوشبختی خویش است و امید دارد سرنوشت با یک آشنایی ناگهانی مسیر زندگی‌اش را دگرگون کند. این نمایش در تماشاخانه همای سعادت بر روی صحنه است. 🔹 نویسنده و کارگردان: فرهاد اسماعیلی 🗓 تاریخ: ۱۸ آبان تا ۲۱ آذر 📍مکان: تماشاخانه ‌همای سعادت ⏰ ساعت: ۲۰:۰۰  |  ۱ ساعت و ۱۰ دقیقه عکاس تیوال: امیر ناصری @tiwall

‍ . 🎭 از نسل جوان تئاتر، ورای وجوه هنری خود، امروزه به صنعتی فرهنگی تبدیل شده است. شاید دایرهٔ تماشاگرانش همچون سینما گسترده نباشد، اما همواره می‌کوشد فکر تولید کند و در ذهن مخاطبان معنا بیافریند. از این رو، به پژوهش و طراحیِ جدی نیازمند است تا بتواند مسیر دقیق‌تر و روشن‌تری برای خود رقم بزند؛ خصیصه‌ای که اهالی این هنر نیز به آن توجه داشته‌اند. «برکه بذری» پژوهشگر، مدرس، پرفورمر، بازیگر، بازیگردان، مشاور و کارگردان عرصهٔ هنرهای نمایشی است. او سرپرست و بنیان‌گذار گروه نمایشی «۳۶۶» از سال ۹۸ تاکنون است و از سال ۹۹ نیز به‌عنوان مدرس تئاتر فیزیکال فعالیت می‌کند. این پژوهشگر تئاتر طی سال‌های اخیر مطالعات متعددی در حوزهٔ نمایش انجام داده و به‌ویژه حول موضوعاتی چون اسطوره‌ها، آیین‌ها و تئاتر ایرانی پژوهش کرده است. پروژه‌های تحقیقاتی‌ای همچون «وارثان» و «نمک» نیز از جمله فعالیت‌های پژوهشی او به‌شمار می‌روند. این آرتیست در عرصهٔ اجرا نیز تجربه‌های فراوانی دارد. او به‌عنوان آکتور در نمایش‌های «فهرست»، «گوریل پشمالو»، «فهرست مردگان»، «صف»، «ضَن»، «شب سیصد و شصت و ششم»، «دهلیزهای بی‌انتهای خاطره»، «نامه‌هایی بر دوش تندباد»، «مردگان بی‌کفن و دفن» و «نامه‌های فراموش‌شدهٔ یک خاطره» حضور داشته و نقش‌آفرینی کرده است. این پرفورمر و مدرس تئاتر فیزیکال، این روزها با تازه‌ترین اثر نمایشی خود، «دیوآب»، در تماشاخانهٔ ایرانشهر روی صحنه است. او پیش‌تر نمایش‌هایی نظیر «اهانت به تماشاگر» و «پرواز شمارهٔ ۳۶۶ و سگ اداری» را کارگردانی کرده و اینک با «دیوآب» دوباره به صحنهٔ کارگردانی بازگشته است. این نمایش نوشتهٔ «علی اتحاد» است و به‌صورت مشترک توسط «یاسر خاسب» و «برکه بذری» کارگردانی شده؛ همچنین «امیرحسین فتحی» و با همراهی «علی سرتیپی» تهیه‌کنندگی این اثر را بر عهده دارند. همان‌طور که تخصص و پیشینهٔ کارگردانان این نمایش گواه آن است، «دیوآب» در بستری انتزاعی و با ویژگی‌های تئاتر فیزیکال و بدن شکل گرفته و تا روزهای پایانی آذرماه در مجموعهٔ نمایشی ایرانشهر اجراهای عموم خود را پیگیری می‌کند. @tiwall

‍ . 🎭 کابوس ها هنر و پرداختن به آن، همواره می‌تواند در رشد فردی و اجتماعی مؤثر باشد و به ارتقا و آگاهی انسان کمک کند. «تئاتر» نیز از آنجا که نمونه‌ای از زندگی و زیست واقعی انسان را بازنمایی می‌کند، می‌تواند بستری کاملاً مناسب برای طرح موضوعات انسانی، تعارضات درونی، سوژه‌های روان‌شناختی و تروماها و آسیب‌هایی باشد که فرد تحت‌تأثیر آن‌ها دچار اختلال و مشکلاتی در زندگی و روابط خود شده است. به‌ویژه آنکه تئاتر با مقولهٔ «تئاتردرمانی» نیز پیوندی مشخص و تخصصی دارد و می‌تواند در این زمینه‌ها بسیار تأثیرگذار باشد. پس از ارائهٔ نظریات روان‌کاوی ــ از جمله مباحثی همچون عقده‌ها، سرکوب‌ها و کشف ناخودآگاه توسط فروید یکی از بزرگ‌ترین تحولات در زیست انسان، هنر و ادبیات رخ داد و این سوژه‌ها به‌طور گسترده‌ای در تئاتر نیز مورد استفاده قرار گرفت و توسط نمایشنامه‌نویسان و کارگردانان مطرح دنبال شد. در سال‌های اخیر نیز نمایش‌های متعددی با فرم‌ها و سبک‌های متنوع به این مضمون پرداخته‌اند. نمایش «خرچنگ» به نویسندگی و کارگردانی پویا پیرحسینلو به تروماهای دختر جوانی می‌پرداخت که با آسیب‌های دوران کودکی مواجه بود و همچنان درگیر کابوس‌ها و دردهای روانی باقی مانده بود. او با بازگشت به شهر و خانهٔ پدری، دوباره با آن خاطرات تلخ روبه‌رو می‌شد و تلاش می‌کرد به شناخت بیشتری از خود برسد. نمایش‌های ، «فروید»، «گم میان منزوی‌ترین زاویه»، «کاما»، «بالزی»، «رقص سرخپوستی»، «ملت بلون» و بسیاری دیگر، طی مدت اخیر با محوریت موضوعات روان‌شناختی و تروماها روی صحنه رفته‌اند. این شب‌ها «محمد برهمنی»، از کارگردانان جوان و خلاق تئاتر، تازه‌ترین اثر خود «شاخِ بی‌سر» را روی صحنه آورده است؛ نمایشی با متنی از محمود خسروپرست و اقتباسی از دو تراژدی مشهور «هملت» و «ادیپ شاه» که به‌طور مشخص به مقولهٔ روان‌کاوی و تروماهای دوران کودکیِ شخصیت اصلی می‌پردازد. در این نمایش، دکتر همایون ادیب در میانهٔ چهل‌سالگی به خانهٔ پدری بازگشته تا در انزوا و تنهایی به زندگی خود پایان دهد. او بار دیگر با تمام آنچه در کودکی بر او گذشته، مرگ مادر، فقدان پدر، و مسائل مرتبط با عقده‌ها و سرکوب‌ها مواجه می‌شود. این رویارویی، کشفیات تازه‌ای برایش رقم می‌زند و حقیقتی پنهان آشکار می‌شود. محمد برهمنی با همراهیِ بازیگران خود، «فرزین محدث، مهشید خدادی، مهدی یگانه و علیرضا حق‌پرست»، در فضایی مملو از جزئیات، با دکوری بزرگ و متناسب با جهان ذهنی و خاطرات شخصیت‌ها، نمایشی قابل تأمل را به مخاطبان تئاتر عرضه می‌کند. این نمایش در «کاخ هنر» و در ساعت ۲۱ روی صحنه می‌رود. @tiwall

‍ . 🎭 کابوس ها هنر و پرداختن به آن، همواره می‌تواند در رشد فردی و اجتماعی مؤثر باشد و به ارتقا و آگاهی انسان کمک کند. «تئاتر» نیز از آنجا که نمونه‌ای از زندگی و زیست واقعی انسان را بازنمایی می‌کند، می‌تواند بستری کاملاً مناسب برای طرح موضوعات انسانی، تعارضات درونی، سوژه‌های روان‌شناختی و تروماها و آسیب‌هایی باشد که فرد تحت‌تأثیر آن‌ها دچار اختلال و مشکلاتی در زندگی و روابط خود شده است. به‌ویژه آنکه تئاتر با مقولهٔ «تئاتردرمانی» نیز پیوندی مشخص و تخصصی دارد و می‌تواند در این زمینه‌ها بسیار تأثیرگذار باشد. پس از ارائهٔ نظریات روان‌کاوی ــ از جمله مباحثی همچون عقده‌ها، سرکوب‌ها و کشف ناخودآگاه توسط فروید یکی از بزرگ‌ترین تحولات در زیست انسان، هنر و ادبیات رخ داد و این سوژه‌ها به‌طور گسترده‌ای در تئاتر نیز مورد استفاده قرار گرفت و توسط نمایشنامه‌نویسان و کارگردانان مطرح دنبال شد. در سال‌های اخیر نیز نمایش‌های متعددی با فرم‌ها و سبک‌های متنوع به این مضمون پرداخته‌اند. نمایش «خرچنگ» به نویسندگی و کارگردانی پویا پیرحسینلو به تروماهای دختر جوانی می‌پرداخت که با آسیب‌های دوران کودکی مواجه بود و همچنان درگیر کابوس‌ها و دردهای روانی باقی مانده بود. او با بازگشت به شهر و خانهٔ پدری، دوباره با آن خاطرات تلخ روبه‌رو می‌شد و تلاش می‌کرد به شناخت بیشتری از خود برسد. نمایش‌های ، «فروید»، «گم میان منزوی‌ترین زاویه»، «کاما»، «بالزی»، «رقص سرخپوستی»، «ملت بلون» و بسیاری دیگر، طی مدت اخیر با محوریت موضوعات روان‌شناختی و تروماها روی صحنه رفته‌اند. این شب‌ها «محمد برهمنی»، از کارگردانان جوان و خلاق تئاتر، تازه‌ترین اثر خود «شاخِ بی‌سر» را روی صحنه آورده است؛ نمایشی با متنی از محمود خسروپرست و اقتباسی از دو تراژدی مشهور «هملت» و «ادیپ شاه» که به‌طور مشخص به مقولهٔ روان‌کاوی و تروماهای دوران کودکیِ شخصیت اصلی می‌پردازد. در این نمایش، دکتر همایون ادیب در میانهٔ چهل‌سالگی به خانهٔ پدری بازگشته تا در انزوا و تنهایی به زندگی خود پایان دهد. او بار دیگر با تمام آنچه در کودکی بر او گذشته، مرگ مادر، فقدان پدر، و مسائل مرتبط با عقده‌ها و سرکوب‌ها مواجه می‌شود. این رویارویی، کشفیات تازه‌ای برایش رقم می‌زند و حقیقتی پنهان آشکار می‌شود. محمد برهمنی با همراهیِ بازیگران خود، «فرزین محدث، مهشید خدادی، مهدی یگانه و علیرضا حق‌پرست»، در فضایی مملو از جزئیات، با دکوری بزرگ و متناسب با جهان ذهنی و خاطرات شخصیت‌ها، نمایشی قابل تأمل را به مخاطبان تئاتر عرضه می‌کند. این نمایش در «کاخ هنر» و در ساعت ۲۱ روی صحنه می‌رود. @tiwall

‍ . 🎭 از نسل جوان تئاتر، ورای وجوه هنری خود، امروزه به صنعتی فرهنگی تبدیل شده است. شاید دایرهٔ تماشاگرانش همچون سینما گسترده نباشد، اما همواره می‌کوشد فکر تولید کند و در ذهن مخاطبان معنا بیافریند. از این رو، به پژوهش و طراحیِ جدی نیازمند است تا بتواند مسیر دقیق‌تر و روشن‌تری برای خود رقم بزند؛ خصیصه‌ای که اهالی این هنر نیز به آن توجه داشته‌اند. «برکه بذری» پژوهشگر، مدرس، پرفورمر، بازیگر، بازیگردان، مشاور و کارگردان عرصهٔ هنرهای نمایشی است. او سرپرست و بنیان‌گذار گروه نمایشی «۳۶۶» از سال ۹۸ تاکنون است و از سال ۹۹ نیز به‌عنوان مدرس تئاتر فیزیکال فعالیت می‌کند. این پژوهشگر تئاتر طی سال‌های اخیر مطالعات متعددی در حوزهٔ نمایش انجام داده و به‌ویژه حول موضوعاتی چون اسطوره‌ها، آیین‌ها و تئاتر ایرانی پژوهش کرده است. پروژه‌های تحقیقاتی‌ای همچون «وارثان» و «نمک» نیز از جمله فعالیت‌های پژوهشی او به‌شمار می‌روند. این آرتیست در عرصهٔ اجرا نیز تجربه‌های فراوانی دارد. او به‌عنوان آکتور در نمایش‌های «فهرست»، «گوریل پشمالو»، «فهرست مردگان»، «صف»، «ضَن»، «شب سیصد و شصت و ششم»، «دهلیزهای بی‌انتهای خاطره»، «نامه‌هایی بر دوش تندباد»، «مردگان بی‌کفن و دفن» و «نامه‌های فراموش‌شدهٔ یک خاطره» حضور داشته و نقش‌آفرینی کرده است. این پرفورمر و مدرس تئاتر فیزیکال، این روزها با تازه‌ترین اثر نمایشی خود، «دیوآب»، در تماشاخانهٔ ایرانشهر روی صحنه است. او پیش‌تر نمایش‌هایی نظیر «اهانت به تماشاگر» و «پرواز شمارهٔ ۳۶۶ و سگ اداری» را کارگردانی کرده و اینک با «دیوآب» دوباره به صحنهٔ کارگردانی بازگشته است. این نمایش نوشتهٔ «علی اتحاد» است و به‌صورت مشترک توسط «یاسر خاسب» و «برکه بذری» کارگردانی شده؛ همچنین «امیرحسین فتحی» و با همراهی «علی سرتیپی» تهیه‌کنندگی این اثر را بر عهده دارند. همان‌طور که تخصص و پیشینهٔ کارگردانان این نمایش گواه آن است، «دیوآب» در بستری انتزاعی و با ویژگی‌های تئاتر فیزیکال و بدن شکل گرفته و تا روزهای پایانی آذرماه در مجموعهٔ نمایشی ایرانشهر اجراهای عموم خود را پیگیری می‌کند. @tiwall

. 📣 پنجره نمایش «م‌ن | دور دوم» نمایش «م‌ن | دور دوم» به نویسندگی و کارگردانی سعید کریم‌زاده حقیقت وجودی ماست یا پرده‌ای بر آن، سرنخی معنایی، انسان را به سوی تعالی، فروتنی و رسیدن به خود حقیقی راهنمایی می‌کنند؛ جریانی که نمایش تلاش دارد آن را در فرم، بازی خود منعکس کند. این اثر در خانه رویداد جریان بر روی صحنه است. 🔹 نویسنده و کارگردان: سعید ‌کریم ‌زاده 🗓 تاریخ: ۰۴ تا ۱۸ آذر 📍مکان: خانه رویداد جریان - ‌سالن ۱ ⏰ ساعت: ۱۸:۴۵  |  ۵۰ دقیقه عکاس تیوال: امیر ناصری @tiwall

. 📣 پنجره نمایش «گردبادک» نمایش «گردبادک» به نویسندگی و کارگردانی رحیم رشیدی‌تبار که روایتی از شاوور که گله چوپان خدابنده بوته های خرمایی را که او ۹ سال پیش کاشته لگدمال می کنند و میان آن دو جدالی شکل می‌گیرد، بی‌آن‌که خدابنده از حقیقتی درباره‌ٔ برخوردش با پدر شاوور در ۹ سال پیش آگاه باشد. این نمایش با بهره‌گیری خلاقانه از داستان‌های کهنی چون «درخت آسوریک» و روایت قهرمانانهٔ «گردآفرید» و نیز با نگاهی ویژه به باور جنوب ایران دربارهٔ «فسوه‌الواوی» (باد شکم روباه) در قالب نمایش جان می‌گیرند. 🔹 نویسنده و کارگردان: رحیم رشیدی تبار تهیه‌کننده: شرکت مانا پزشکی زاگرس 🗓 تاریخ: ۰۴ تا ۲۱ آذر 📍مکان: تماشاخانه طهران - ‌سالن مده آ ⏰ ساعت: ۱۷:۰۰  |  ۱ ساعت و ۱۰ دقیقه عکاس تیوال: امیر ناصری @tiwall