تاریخ میم 📜

زیرِ سایه‌هایِ مواجِ پرچم‌هایمان که در باد به اهتزازند، ما پیِ ندایِ نیاکان می‌رویم، ما وارثانِ وفادارِ آنانیم. ما آتشِ جاودان را بر دوش داریم، آتشی که در دل‌هایمان روشن می‌سوزد، و تنها چراغِ راه ما راهنمای ماست؛ رهبرِ این جهان. ما از میراثِ مقدس پاسداری می‌کنیم، میراثِ خدایانمان و سرزمینمان، و هرگز همهٔ رزمندگانِ انقلابِ رهایی‌بخش را از یاد نمی‌بریم. آنگاه که روزِ واپسینِ فداکاری فرا رسد و سرنوشتِ اندوهناک رخ بنماید، ما با زمین یکی می‌شویم، نامیرا، برای ابدیت.

پروتکشنیسمی که دولت ایران در صنعت خودروسازی برای کشور ما ایجاد کرده، منجر به تولید محصولاتی شده است مانند: پژو ۲۰۶ با فناوری ۲۷ سال پیش فرانسه، پژو ۴۰۵ با فناوری ۳۸ سال پیش فرانسه، پراید با فناوری ۴۰ سال پیش آمریکا، نیسان با فناوری ۶۰ سال پیش ژاپن، و کامیون بنز با فناوری ۶۰ سال پیش آلمان! ایران‌خودرو و سایپا دو غول بزرگ خودروسازی ایران هستند که انحصار بازار داخلی را در دست دارند؛ انحصاری که دولت با وضع تعرفه‌های سنگین بر خودروهای خارجی و حتی در سال‌هایی با ممنوعیت کامل واردات خودرو ایجاد کرده است. دولت ایران بین ۱۰۰ تا ۳۰۰ درصد روی قیمت خودروهای وارداتی تعرفه می‌کشد. یعنی اگر مثلاً تویوتا تنها ۱۰ درصد سود روی قیمت خودروی خود بگیرد، دولت ایران قرار است دو برابر قیمت کل خودرو از واردات آن سود و تعرفه دریافت کند! نتیجه این سیاست چیست؟ این دو تولیدکننده عملاً هیچ رقیبی ندارند، مردم توان خرید خودروی خارجی را ندارند، و آن‌ها به‌راحتی هرچه بخواهند تولید می‌کنند. حتی برای خرید خودروهای همین شرکت‌ها هم باید در قرعه‌کشی شرکت کنید! پروتکشنیسم دقیقاً یعنی همین: حمایت‌گرایی دولت و حمایت شدید از تولید داخلی در برابر رقبای خارجی. اما این سیاست نه تولید ملی ایران را قوی کرده، نه سودی به مردم رسانده؛ بلکه فقط جیب صاحبان قدرت دولتی و تولیدکنندگان خودرو را هر روز پُرتر کرده است. نتیجه‌اش هم روشن است: خودرویی که قیمت جهانی آن حدود ۲۰۰ میلیون تومان است، در ایران باید ۱ میلیارد تومان خریداری شود

هنری فورد بنیانگذار شرکت فورد موتور در طول دهه‌ ۱۹۲۰ تو روزنامه خودش دیربورن ایندیپندنت برای انتشار مجموعه‌ای از مقالات یهودستیزانه استفاده کرد این مقالات سریالی با عنوان "یهود بین‌الملل: بزرگ‌ترین مشکل جهان" (The International Jew: The World's Foremost Problem) منتشر شدن و در ۹۱ قسمت هم بودن در مقالات ادعا می‌شد که بانکداران یهودی (با اشاره به خانواده‌ هایی مثل روتشیلد) به طور مخفیانه سیستم‌های مالی جهان رو کنترل می‌کنن و جنگ‌ها رو برای سود مالی خودشون راه میندازن و اقتصاد کشورها رو در دست دارن مقالات ادعا می‌کردن که یهودی ها صنعت فیلم هالیوود‌ و مطبوعات بزرگ و تئاتر برادوی را کنترل میکنن تا اذهان عمومی رو شستشوی بدن و ارزش‌های غیرمسیحی رو ترویج کنن