ပန်ဆယ်လို

ပျော်စရာကြီးနော်။ ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်သား အင်္ဂလန်မှာ မွေးပြီး၊ အင်္ဂလန်မှာ ကြီးလာတဲ့ ကင်မ်အဲရစ်ကို အင်္ဂလိပ်စာဂရမ်မာ ပြန်သင်ပေးနေတဲ့ ဗမာကြီးတွေက တစ်မျိုး။ အိုဘယ့်…. စောက်တတ်ကြီးတို့ရဲ့။ 😂

ကိုယ့်ကို ပြောတာလည်း ပြောပေါ့။ မလေးရှားစုန်းမရုပ်ပေါက်နေတဲ့ ကိုယ့်အခွက်ကြီးတွေလည်းကိုယ် မှန်ထဲ ပြန်ကြည့်ကြဦး။ ဘယ့်နှယ်…. ပြောရဲဆိုရဲ။ အိမ်မှာ မှန်မရှိကြဘူးလားဟဲ့။

ကိုယ့်ကို ရန်လိုနေကြတဲ့လူတွေအပေါ် သိပ်တော့ စိတ်မရှိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ထူးထူးဆန်းဆန်း ခံစားရတာတစ်ခု ရှိလို့ပါ။ ဘာလို့ အဲ့လောက် ဂျေထီး ဂျေမ ဂျေချော် ဂျေကိုက် အများကြီးထဲမှာ အကုန်လုံးက အိုကြီးအိုမ စောက်သုံးမကျ၊ ချဉ်ပေါင်ရိုးမ တုတ်ထိုးမ၊ အုတ်ကြားမြက်ပေါက် ဓါတ်တိုင်သေးပန်း၊ စောက်ဆင့်နဲ့ ကျက်သရေ ဒင်းတို့နဲ့ အတူမနေတဲ့ ဖျင်ကပ်တန်းစားတွေချည်း ဖြစ်နေရတာလဲ။ Why….. Whyyyyyyy? 🫠

ကိုထိန်လင်းက “အမေ မကျန်းမာဖြစ်နေနိုင်တယ်” လို့ ပြောတော့ စိတ်သိပ်မပူမိသေးဘူး။ ဟိုမက်အိမ်လုံးတွေက “အမေ ကျန်းကျန်းမာမာ ရှိပါတယ်” လို့ ထပြောမှာ ကိုယ့်မှာ စိတ်တွေ ပူတာဟေ့။ ငုံးမသားတွေ နင်တို့ မပြောနဲ့။

လူတစ်ယောက်ကို သဘောကျဖို့ အတော်စဉ်းစားလာရတယ်။ ကိုယ်မို့ သဘောကျချင်သလိုလို ဖြစ်လာပြီဆို အမြဲ ယောင်းမမြင်းစီးထွက်ကြရော။ လူရွေးမှန်ပုံများ ပြောပါတယ်။ လူရွေးမှန်ခဲ့တာဆိုလို့ လင်ပဲရှိတယ်။ ဒါတောင် ရွေးခဲ့တာ မဟုတ်ဘူး။ ဖောအင်လပ်သွားလို့ ညားသွားတာ။ တကူးတကသာ ရွေးခဲ့ရင် မှားဦးမှာ 🥴

သကြားတော့ မဖြတ်ချင်ဘူး။ ဟို စောက်ပုကိုပဲ ဖြတ်ချင်တာ။ ရလား။

စစ်ကောင်စီက ကျားဖြန့်နှိမ်နင်းရေးဗဟို ဖွဲ့စည်းလိုက်တယ်တဲ့။ ကျားဖြန့်ဗဟိုက ကျားဖြန့်နှိမ်နင်းမယ်ဆိုတော့ ဟိုစကားနဲ့ ကွက်တိဟေ့။ “-ာဂေါင်းပါးစပ်က ထွက်တဲ့ ပြည့်တန်ဆာပပျောက်ရေးမိန့်ခွန်း” ဆိုတာမျိုး။

တကယ်တမ်းပြောရရင် ကိုတေဇာဆန်းတို့ အသံတိတ်သပိတ်ခေါ်ချိန်မှာ ဖြစ်နိုင်ပါတော့မလားဆိုတဲ့ အတွေးဝင်မိတာ ဝန်ခံရမယ်။ ငါးနှစ်တာကာလရှိပြီ။ လူထုဟာ စစ်အုပ်ချုပ်ရေးလက်အောက်မှာ အသားကျနေပြီလို့ အထင်မှားစရာတောင် ဖြစ်နေချိန်မှာ စစ်တပ်ရဲ့ ဖိအားပေးမှုမျိုးစုံကြားမှာ ဒီအသံတိတ်သပိတ်ဟာ အောင်မြင်နိုင်ပါတော့မလားလို့တောင် သံသယဝင်မိတာ။ မနေ့က Silent Strike ရဲ့ အခြေအနေကို မြင်မှု လူထုဟာ ဖိနှိပ်မှုအကြပ်အတည်းမျိုးစုံကြားထဲကနေ တော်လှန်ရေးအတွက် ပြင်းထန်တဲ့စိတ်ရှိနေသေးတယ်ဆိုတာ မျက်မြင်တွေ့လိုက်ရတာပဲ။ လမ်းပေါ်တက် ဆန္ဒပြကြဟေ့ဆိုရင်တော့ စစ်ကောင်စီရဲ့ ဖိနှိပ်ရက်စက်မှုတွေကို အံတုဖို့ မလွယ်ပေမယ့် အိမ်မှာတိတ်တဆိတ်နေရုံနဲ့ သပိတ်မှာ ပါဝင်နိုင်မယ်ဆိုတာမျိုးမှာ စားဝတ်နေရေးကို အံတုပြီး အသိစိတ်အပြည့်နဲ့ ပါဝင်နေကြဆဲ။ ဒီမိုကရေစီကို ဒီလောက်ဆာလောင်နေကြတဲ့ ဒီပြည်သူတွေကြောင့်ပဲ မျှော်လင့်ချက်တွေဟာ အဆုံးသတ်မသွားနိုင်ဘူးဆိုတဲ့ ယုံကြည်စိတ် ပြန်ရလာခဲ့တယ်။ အတူလျှောက်ရင် အိမ်ပြန်ရောက်ကြမှာပဲ။ 💪💪💪

ဒင်းတို့ကို ဆန့်ကျင်တဲ့အနေနဲ့ သံပုံးတီးကြမယ်ဆိုချိန်ကလည်း ဆူညံနေတာ အုံးအုံးထ။ ဒင်းတို့ကို လက်မခံတဲ့အနေနဲ့ တိတ်ဆိတ်ကြမယ်ဆိုတော့လည်း တိတ်ဆိတ်ကြ။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် လိမ်တယ်ဆိုတာ လူထုက ထောက်ခံပါတယ်လို့ ယုံကြည်နေချင်တဲ့ စောက်ပုတို့ တစ်သိုက်ရယ်၊ သူ တစ်နေ့ ပြန်ချစ်မှာလို့ ယုံကြည်နေချင်တဲ့ နင်တို့ရယ် 😜

ဒီနေ့ ဘယ်လိုလဲ…. အိမ်မှာနေတဲ့ အလိမ္မာလေးတွေ။ 😉

ဒေါက်တာတေဇာဆန်းကို စစ်ကောင်စီက ဆုငွေထုတ်တယ်တဲ့။ PDF တွေတောင် မရှိသေးခင် ပန်ဆယ်လို မြန်မာပြည်ထဲ ရှိနေတုန်းမှာတောင် မဖမ်းနိုင်ခဲ့တဲ့ ကောင်တွေက။ အမ်မျေး…. အိပ်မက်တွေ မက်နေလိုက်တာ။ 😌

လူကို အားနေ ဘလိန်းနေတယ် မထင်စေချင်ဘူး။ နည်းနည်းမှ အားမနေပေမယ့် (အထူးသဖြင့် အမေစုနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ထိပါးလာရင်) မအားတဲ့ကြားထဲကကို ဘလိန်းပါတယ်။ ရှင်းအောင်ပြောပြတာ။

မတန်မရာ ဇွတ်မေမေဖြစ်ချင်နေတဲ့ ဟိုကမ အမေစုက မျိုးရိုးကစပြီး ဒီနေ့အထိ ပေးဆပ်မှုတွေအဆုံး ထိုက်တန်စွာ လူထုအမေ ဖြစ်လာတာ။ လိင်အသားပေးပြောပြီး ကောက်ခါငင်ခါကြီး လူထုအမေဖြစ်ချင်၊ လုပ်ဆောင်မှုဆိုလို့ စစ်အာဏာရှင်ဘောလေး တပြွတ်ပြွတ်လုပ်နေတာပဲရှိတဲ့ ဟာမအနေနဲ့ ငါတို့အားလုံးရဲ့အမေ ဖြစ်ချင်ရင်တော့ မရဘူး။ ငါတို့အားလုံးရဲ့ အဖေတွေ ဝိုင်းဘုခံချင်ရင်တော့ ရမယ်။ တူတူတန်တန်အေ ဖြန်း… ဖြန်း….

လိင်ဆျာမကြီး ပိပိချန်းက အမေစုကို တအားပုံတူကူးချနေတာ။ ဆံပင်၊ အဝတ်အစား၊ စကားပြောပုံအပြင် အမေစုလို ဝရန်ဒါလေးက စကားပြောတာကအစ အလွန်အမင်းကြီး တူချင်နေတာ။ ဒီလောက်တူချင်နေတာ ပိုတူသွားအောင် ထောင်ထဲထည့်ပေးကြပါလား ဟိုအဘတွေ။ မတန်မရာတွေ လျှောက်လုပ်နေတာ ချီးစိမ်းပန်းနေမယ် မန်ကျည်းဖျော်ရည်မ။ ဖွီး

တော်လှန်ရေးအတွက် ကြိုးစားပန်းစား တောက်လျှောက် လုပ်ကိုင်ပေးနေချိန်တုန်းက တော်လှန်ရေးအတွက် ငွေရှာပေးနိုင်တာကြောင့် အုပ်စုဖွဲ့ အကွက်ချ တိုက်ခိုက်ထိုးချနေကြတုန်းက တစ်ချက်လေးတောင်မှ ရပ်တည်ပေးခဲ့တာ မရှိဘဲနဲ့….. အခု Fundraising တွေ နားပါပြီဆိုပြီး ရပ်လိုက်တာ (၂) လမပြည့်သေးဘူး။ တော်လှန်ရေးမလုပ်ရကောင်းလားဆိုပြီး လာဆဲတဲ့ မအေလိုးတွေက တစ်မျိုး။ ငါ့လည်း နည်းနည်းအနားပေးကြပါဦး ခွေးသဒေါင်းဇားများရယ်။ ပေ့ချ်ပျက်လို့ ပြန်အရှိန်ယူနေရတဲ့အချိန်လေးတောင် နည်းနည်းမှ နားမလည်။ ပိုထိရောက်အကျိုးဖြစ်အောင် စီစဉ်နေတယ်ဆိုတာ လူလိုပြောလို့ လူလိုမသိ။ မသိရင် သူတို့ဆီမှာ တော်လှန်ရေးလုပ်ဖို့ တစ်သက်စာနားရက်မရှိ Contract ထိုးထားတဲ့လူကျနေ။ တင်တင်စီးစီးတွေ။ ဘာလို့ ငါ့ပဲ အတင်းခိုင်းပြီး နင်တို့ကျ စောက်တင်းပြောရုံအပြင် ဘာမှ မလုပ်တာလဲ။ ငါ့လို စောက်သုံး မကျလို့လား။ ကဲ… မေးချမိပြီ။

ဒေါက်တာတေဇာစန်း ရောက်ခဲ့တဲ့ စျေးကို စစ်ကောင်စီက ဝင်ဖျက်စီးတယ်။ စျေးသည်တွေကို ဖမ်းတာ၊ ကြိမ်းမောင်းတာတွေ လုပ်တယ်။ ဒေါက်တာတေဇာစန်းနဲ့ ဒီစျေးသည်တွေ ဘာမှမပတ်သက်ဘူးဆိုတာ လူတိုင်းသိတယ်။ အဲ့လိုပဲ… စစ်ကောင်စီကလည်း သိတယ်။ သိလျက်နဲ့ တမင်လုပ်တာ။ ဒါဟာ စိတ်ဓါတ်စစ်ဆင်ရေး လုပ်တာပဲ။ ဒေါက်တာတေဇာစန်း ရောက်လာလို့ စျေးက ဖျက်စီးခံရတာ၊ စျေးသည်တွေ အခက်အခဲဖြစ်တာ၊ စျေးသည်တွေ ဖမ်းဆီးခံ ကြိမ်းမောင်းခံရတာ၊ ဒေါက်တာတေဇာစန်းကြောင့် ဖြစ်တာဆိုတဲ့ မက်ဆေ့ချ်မျိုးကို ပေးချင်တာ။ လူထုက သေသေချာချာ သိနားလည်ဖို့လိုတာက ဒါဟာ စစ်ကောင်စီရဲ့ ယုတ်မာမှုသက်သက်ဖြစ်ပြီး တော်လှန်ရေးဘက်သားတွေနဲ့ ပြည်သူကြားကို သပ်လျှိုသွေးထိုးတာဆိုတာကိုပဲ။ စစ်အာဏာရှင်ရဲ့ ယုတ်မာပက်စက်မှုကို ခေတ်အဆက်ဆက်ရော လောလောလတ်လတ်ရော ခံစားနေရတဲ့ ပြည်သူတွေက ဒါကို ကောင်းကောင်း သိရှိနားလည်မယ်လို့ ယုံကြည်တယ်။ ခွေးအလုပ် ခွေးလုပ်ကြတယ်။ လူတွေက လူလို ချင့်ချိန်တွေးဆရမှာပဲ။

ပြောပြရဦးမယ်။ ပြည်ပမှာ ကျွန်မတို့ရွှေပြည်ကြီး ဘယ်လောက်ဂုဏ်တင့်တယ်နေတယ်ဆိုတဲ့ ကိုယ်တွေ့ မှတ်တမ်းလေး။ ပြီးခဲ့တဲ့တလောက အထိုင်များပြီး အညောင်းတွေမိနေတာနဲ့ မာဆတ်သွားအနှိပ်ခံဖြစ်တယ်ပေါ့လေ။ မြန်မာပြည်မှာတုန်းကလိုတော့ ကဒီးကဒီး မသွားနိုင်ဘူး။ ဒီမှာက တစ်ခါသွားရင် Tip ဘာညာနဲ့ $100 အောက်ထစ်။ တစ်နာရီလောက် အနှိပ်ခံဖို့ $100 ကျ နင်သလေ။ နှိပ်ပေးတဲ့သူတွေကလည်း ကိုယ်က အရင်ထိုင်ကန်တော့ပြီးမှ အနှိပ်ခံရမယ့် အနေအထား။ အန်တီကြီးတွေ။ ထားတော့… ဒီအနှိပ်ဆိုင်က အရင်လည်း သွားဖူးပါတယ်။ စိနပြည်မကြီးက တရုတ်မကြီးတွေ နှိပ်တာ။ အန်တီကြီးတွေ။ ဖွားကြီးတွေက တအားစကားများတာ။ စကားမရှိ စကားရှာပြီး ပြောတာ။ အာဂျီးမားတွေ အလိုက်ကန်းဆိုးကလည်း မသိ၊ Privacy လည်း မသိ။ နင့်မှာ အိမ်ထောင်ရှိလား၊ ကလေး ရှိလား ဘာညာ။ အေး.. အိမ်ထောင်ရော ကလေးရော ရှိတယ်ဆိုတော့ နင့်ခန္ဓာကိုယ်က ကလေးမွေးထားတဲ့ပုံမပေါ်ဘူးနော်ဆိုတာ ပါသေး။ ကလေးက တစ်ယောက်တည်း ဘာလို့မွေးတာလဲ၊ အများကြီးမွေးရင် အခွန်သက်သာတာပေါ့။ ငါဆို လေးယောက်မွေးထားတာ ဘာညာ နားကိုငြီးရော။ အဲ့ကနေ မပြီးသေးဘူး… နင်တို့ ဘယ်နိုင်ငံကလဲက ဇာတ်လမ်းစရော။ Burma ဆိုတော့ မသိဘူးတဲ့၊ Myanmar ဆိုပြန်လည်း မသိဘူးတဲ့။ ကိုယ်လည်း Near the Thailand တွေဘာတွေ အမျိုးမစပ်ချင်တော့ အေး… China နဲ့ နီးတယ်၊ နင်တို့နားပဲလို့ ပြောပြီး ပါးစပ်ပိတ်နေလိုက်ရော။ ပါးစပ်မပိတ်နေနိုင်တာက အတူပါလာတဲ့ သူငယ်ချင်း။ မြန်မာကို မသိဘူးဆိုတာ မကျေနပ်တော့ တရုတ်တွေသိလောက်မယ့် စကားလုံးဖြစ်တဲ့ မြန်ပြန့်လေဆိုပြီး သွားပြောရော။ ကိုယ်ကတော့ တွေးလိုက်တယ်၊ အေး… စောက်ကျိုးတော့ နည်းပြီလို့။ ဟင်…. မြန်ပြန့်ဆိုရင် နင်တို့က ကျားဖြန့်လုပ်တဲ့နိုင်ငံမဟုတ်လား။ ခန္ဓာကိုယ်အစိတ်အပိုင်းတွေလည်း ရောင်းဝယ်တယ် မဟုတ်လား။ ငါတို့ China ကလူတွေ နင်တို့ဆီရောက်ရင် လူကုန်ကူးခံရတယ်၊ အသတ်ခံရတယ်။ ငါတို့က မြန်ပြန့်တွေဆို တအားကြောက်တာ။ ဘာညာ တရစပ်လွှတ်တာဟေ့ အင်္ဂလိပ်စကားခြေတပေါင်ကျိုးနဲ့။ သူငယ်ချင်းက ရှူးရှူးရှားရှားနဲ့ ဒေါသတွေ ထထွက်။ ကျားဖြန့်လုပ်တာ နင်တို့တရုတ်တွေလုပ်တာ။ နင်တို့က ငါတို့နိုင်ငံထဲမှာ လာလုပ်ပြီး ငါတို့ကို ဒုက္ခပေးနေတာ ဘာညာနဲ့ ထချကြရော။ ကိုယ့်မှ ထပဲ ပြေးရတော့မလို၊ ဆက်ပဲအနှိပ်ခံရတော့မလိုနဲ့ စောက်ဇိမ်တွေ ပျက်တာဆိုတာ။ အေး… နင်တို့သိတာလည်း မမှားဘူး။ ဇာတ်ကားတွေ ရုပ်ရှင်တွေ စာအုပ်တွေအားလုံးက ဒီလိုပဲ ပြောထားတာ မဟုတ်လား။ တစိတ်တပိုင်းတော့ မှန်တယ်။ ငါတို့မြန်မာတွေအကုန်လုံးက ကျားဖြန့်လုပ်စားတာ မဟုတ်ဘူး။ ငါတို့မြန်မာတွေကိုယ်တိုင်လည်း ကျားဖြန့်လိမ်တာခံရတယ်။ Government အရှုပ်အထွေးတွေမို့ Long Story မို့ ငါတို့လည်း အသေးစိတ်ရှင်းမပြချင်ဘူး။ နင်တို့လည်း နားလည်မှာ မဟုတ်ဘူးဆိုပြီး စကားဖြတ်ချလိုက်ရတယ်။ တကယ်တမ်း ဒီအာဂျီးမားတွေအပြစ်လည်း မဟုတ်ဘူး။ တစ်ကမ္ဘာလုံးဆီ သတင်းပျံ့နေတာက မြန်မာဆိုတာ ကျားဖြန့်နိုင်ငံပဲ။ ခန္ဓာကိုယ်အစိတ်အပိုင်းတွေ ထုတ်ရောင်းတယ်။ မြန်မာကို သွားရင် လူကုန်ကူးခံရမယ်။ ဒါမျိုးသတင်းတွေချည်းပဲ။ ကိုယ်တွေတိုင်းပြည်ကလည်း မအေလိုးတွေရဲ့ စေတနာမေတ္တာ စီမံခန့်ခွဲမှု ကောင်းမှုအဖုံဖုံကြောင့် ဘာကိုမှ မတုန့်ပြန်နိုင်ဘူး၊ မရှင်းပြနိုင်ဘူး။ ဒါ အရှိတရားပဲ။ ကိုယ်တွေနိုင်ငံမှာသာ ရွှေနိုင်ငံ ဘာပုတယ် ညာပုတယ်၊ ကမ္ဘာမှာ မြန်မာဟာ အလှဆုံးပါဘာညာ။ တကယ်တမ်းမှာ ကမ္ဘာမှာ မြန်မာဟာ ဂျီနိုဆိုက်နိုင်ငံ၊ ကျားဖြန့်နိုင်ငံပဲ။ အဲ့နေ့က အနှိပ်သာခံလာရပြီး စိတ်တွေက ပိုညောင်းသွားတယ်။ နောင်လည်း အဲ့ဆိုင် မသွားတော့ဘူး။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒေါသပုံချလို့ရတဲ့နေရာ ပုံချရတာပဲ။ တော်လှန်ရေးကာလ ကြာမြင့်လာတာနဲ့အမျှ ပုံမှန်အတိုင်း နေကြထိုင်ကြသွားကြလာကြ ပုံမှန်လည်ပတ်ကြရတာ။ ဒါသည်လည်း ပြင်တွင်းရော ပြည်ပရော အတူတူပါပဲ။ ဒါပေမယ့် မမေ့စေချင်တာက ကိုယ်တို့ဟာ မလွတ်မြောက်ကြသေးဘူးဆိုတာရယ်၊ မလွတ်မြောက်နိုင်တာ အချိန်ကြာလာသရွေ့ ဒီကောင်တွေ လက်အောက်မှာ တိုင်းပြည်ဟာ တစ်ရက်ထက်တစ်ရက် ဂုဏ်သရေယုတ်လျော့နေတယ်ဆိုတာရယ်၊ ဒီအရာတွေ အပြီးသတ်ဇာတ်သိမ်းနိုင်ဖို့က စစ်အုပ်စုကို ရရာနေရာက တော်လှန်နေကြရမယ်ဆိုတာပါပဲ။ မြန််မာပြည်မှာ လူဖြစ်ရတာ သိပ်ကံကောင်းတယ်ဆိုတာ တကယ်ကြီး ထင်နေကြသေးရင် ဝါးလုံးခေါင်းလေးထဲက ခေါင်းပြူကြည့်တော်မူကြလို့ပဲ ပြောစရာ ရှိတယ်။ ဘာမှမလုပ်မိပါဘဲ နေရင်းထိုင်ရင်းကို နိုင်ငံနဲ့ချီ စောက်ရှက်ခွဲခံနေရတဲ့ ကိုယ်တို့နိုင်ငံသားတွေ။

ချစ်သောတို့ရေ သုံးနေတဲ့ ပေ့ချ်အဟောင်းက ပြန်ရမရ မသေချာတာမို့ နိုင်ငံရေးနဲ့ ပတ်သက်တဲ့စာတွေ ပြန်ရေးဖို့ ဒီပေ့ချ်ကို သုံးပါတော့မယ်။ အခုဒီပိုစ့် ရေးနေတဲ့အကောင့်က အကောင့်ဖြစ်နေတာမို့ စာရေးဖို့ မခိုင်တာမို့ပါ။ ပေ့ချ်အသစ်ကို Like and See First လေး လုပ်ပေးပါဦးနော်။ အစက ပြန်တည်ဆောက်ရတာတွေ ငြီးငွေ့လောက်အောင် ခဏခဏကြုံနေရတာပေမယ့် ပြန်အားတင်းပြီး ပြန်လာပါပြီ။ နောက်ပိုင်း သုံးတော့မယ့် ပေ့ချ်အသစ်ပါ 👇 https://www.facebook.com/ShinMinPen?mibextid=wwXIfr&mibextid=wwXIfr

ဒီရက်ထဲ တော်လှန်ရေးနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ကိုယ့်စိတ်က အတော်နုနေတာ ဒီနေ့မှ သတိထားမိတယ်။ ဒေါက်တာတေဇာစန်းတို့ ကိုနန်းလင်းတို့ မန္တလေးမြို့ပေါ်ထိ လူထုလှုံ့ဆော်ရေးလုပ်တဲ့ Video File ကို ကြည့်ရင်း မထင်ထားမိဘဲ ငိုမိတာဆိုတာ။ ဘာဖြစ်မှန်းမသိ ဝမ်းသာသလိုလို ဝမ်းနည်းသလိုလို အားရှိသွားသလိုလို အားငယ်သလိုလို ဘာဖြစ်မှန်းမသိ ခံစားရတာ။ အမေစုနာမည်ကြားရချိန်မှာ ရင်ထဲအတော်ပြင်းပြင်းထန်ထန် ခံစားရတာ။ ကိုတေဇာစန်းတို့ သပိတ်အဖွဲ့သားတွေကိုလည်း ဒီနေရာကနေ ကျေးဇူးတင်ကြောင်း အလေးအနက်ပြောချင်မိတယ်။ သူတို့ရဲ့ စွန့်စားရဲရင့်ကြမှုကြောင့် မှိန်းမောနေသလို ခံစားနေရတဲ့ တော်လှန်ရေးကနေ လှုပ်နှိုးခံရသလို ခံစားရတဲ့ ကိုယ်တို့လို လူတွေအများကြီးရှိမှာ။ တကယ့်ကို ကျေးဇူးတင်ရပါတယ်။ တော်လှန်ရေးအတွက် အတွင်းကြိတ်အားငယ်စိတ်ဆင်းရဲနေရာနေ အမြန်ရုန်းထပြီး သူတို့လို ကြိုးစားပါ့မယ်။

ဆရာကြီးမင်းသိင်္ခရဲ့ စာပေဟောပြောပွဲတစ်ခုမှာ ပြောသွားတဲ့ စကားတစ်ခုကို ဒီရက်ထဲ ခဏခဏ တွေးမိနေတယ်။ လောကမှာ အများကြီး မှတ်သားထားမနေနဲ့။ မေ့သာပစ်တဲ့။ မှတ်ရတာက လွယ်တယ်၊ မေ့ရတာက ခက်တယ်တဲ့။ အရမ်းခက်ပါတယ်ဆိုတဲ့ စာတစ်ပိုဒ်ကို အလွတ်ရဖို့ ခင်ဗျား ဘယ်လောက်တုံးတုံး တစ်ရက်နှစ်ရက်ဆို အလွတ်ရကို ရတယ်တဲ့။ မှတ်ရတာလွယ်တယ်တဲ့။ ငွေတွေ သန်းချီပုံပေးပါမယ်။ ကကြီးကို မေ့ကြည့်။ မေ့လို့ မရဘူးတဲ့။ ဆရာခကတော့ အသောအထေ့လေးနဲ့ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ပြောသွားတာပဲ။ ပြသနာက ကိုယ်က သူ့ ဒီစကားကြီးကို မေ့လို့မရတော့ဘူး။ တစ်ခုခု သိသွားပြီဆိုရင် ဟော…. စောက်ကျိုးတော့နည်းပြီ။ ငါ ဒါကြီးကို မေ့မရတော့ဘူးဆိုပြီး တွေးတွေးမိနေရော။ လူတွေဟာ သိမှုမြင့်လာတဲ့အခါ တာဝန်ကြီးလာတယ်။ တာဝန်ကြီးလာတဲ့အခါ စောက်ကျိုးနည်းလာတယ်။ ဘာမှလည်း မသိချင်တော့ဘူး။ မေ့လို့လည်း ရမှာမဟုတ်တဲ့အတူတူ မေ့ပစ်ချင်တဲ့အရာတွေကို အစကတည်းက မသိရရင်ကောင်းမယ်လို့ တွေးမိတယ်။ ငနုံ ငအ ငဒူတွေကို အားကျရလိမ့်မယ် ထင်မထားမိဘူး။ မသိမှုဟာ မကောင်းဘူး။ ဒါပေမယ့် ပင်ပန်းသက်သာမယ် ထင်တယ်။