" هوشنگ ابتهاج "

این صبر که من می‌کنم افشردن جان است ... @hoshang_ebtehhaj #هوشنگ_ابتهاج

سر و سنگ سر به سنگی می زدم فریاد خوان پاسخم آمد شکستِ استخوان سنگ سنگین دل چه می داند که مرد از چه سر بر سنگ می کوبد به درد او همین سنگ است و از سرها سر است سنگ روز سر شکستن گوهر است تا چنین هنگامه ی سنگ است و سر قیمت سنگ است از سر بیشتر روزگارا از توام منت پذیر گوهر ما را کم از سنگی مگیر هر که با سنگی ز سویی تاخته ست سایه هم لعل دلی انداخته ست #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

من چه گویم که کسی را به سخن حاجت نیست خفتگان را به سحر خوانی من حاجت نیست این شب آویختگان را چه ثمر مژده ی صبح؟ مرده را عربده ی خواب شکن حاجت نیست ای صبا مگذر از اینجا ، که در این دوزخ ِروح خاک ما را به گل و سرو و سمن حاجت نیست در بهاری که بر او چشم خزان می گرید به غزل خوانی مرغان چمن حاجت نیست لاله را بس بود این پیرهن غرقه به خون که شهیدان بلا را به کفن حاجت نیست قصه پیداست ز خاکستر خاموشی ما خرمن ِ سوختگان را به سخن حاجت نیست سایه جان! مهر وطن کار وفاداران است بادساران هوا را به وطن حاجت نیست #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

دلا جام مُرادت به کام باد و گوارا اگر سبوی طرب پرکنی زجوی رسیدن #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

بیچاره من، که از پس این جستجو، هنوز می نالد از من این دل شیدا که: یار کو؟ کو آن که جاودانه مرا می دهد فریب؟ بنما، کجاست او ! #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

زبان موسیقی به کلام سایه ... @hoshang_ebtehhaj

هر چند که گرد من برانگیخته ای باران بلا بر سر من ریخته ای چون اشک مرو ز پیش چشمم که هنوز چون ناله به دامان دل آویخته ای #هوشنگ_ابتهاج

خانه دلتنگ غروبی خفه بود ... شعر و دکلمه : #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

دلداده ی غریبم و گمنام این دیار زان یار دلنشین که نشان می دهد به من جانا مراد بخت و جوانی وصال توست کو جاودانه بخت جوان می دهد به من می آمدم که حال دل زار گویمت اما مگر سرشک امان می دهد به من #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

رفت و این آشیانه خالی ماند... 🥀🖤

هوای روی تو دارم نمی گذارندم مگر به کوی تو این ابرها ببارندم مرا که مست توام این خمار خواهد کشت نگاه کن که به دست که می سپارندم مگر در این شب دیر انتظار عاشق کش به وعده های وصال تو زنده دارندم غم نمی خورد ایام و جای رنجش نیست هزار شکر که بی غم نمی گذارندم سری به سینه فرو برده ام مگر روزی چو گنج گم شده زین کنج غم برآرندم چه بک اگر به دل بی غمان نبردم راه غم شکسته دلانم که می گسارندم من آن ستاره ی شب زنده دار امیدم که عاشقان تو تا روز می شمارندم چه جای خواب که هرشب محصّلان فراق خیال روی تو بر دیده می گمارندم هنوز دست نشسته ست غم ز خون دلم چه نقش‌های که ازین دست می‌نگارندم کدام مست می از خون سایه خواهد کرد که همچو خوشه‌ی انگور می فشارندم #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

شب آمد و دل تنگم هوای خانه گرفت دوباره گریه‌ی بی طاقتم بهانه گرفت. #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

همه آفاق گرفته‌ست صدای سخنم تو از این طرف نبندی که ببندی دهنم راست در قصدِ سر و چشمِ کج‌اندازان است نه عجب گر بهراسند ز تیغ سخنم آستینی نگرفتم که ببوسم دستی بوسه گر دست دهد بر قدمِ دوست زنم باش تا یوسفم از چاه برآید بر گاه کآورد روشنی دیده ازآن پیرهنم نتوان عاشق فرزانه به افسانه فریفت من به هیچ آیه و افسون دل از او بر نکنم نه چراغی است دل من که به بادی میرد دم به دم تازه شود آتش عشقِ کهنم برس ای موکبِ نوروز خوش‌آوازه که باز زحمتِ زاغِ زمستان ببری از چمنم سایه! شعرم به دل دوست نشسته‌ست و خوش است کاروان برده به منزل، چه غم از راهزنم #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

رفت و این آشیانه خالی ماند آهوان گم شدند در شب دشت آه از آن رفتگان بي برگشت فدای بغض غریبت استاد 💔 @hoshang_ebtehhaj

. دیدم و می آمد از مقابل من دوش خنده تلخی نهاده بر لب پر نوش آه کز آن خنده آشکار شکفتم بنگر رفتم دگر ز دست تو رفتم ناله فرو ماند در پس لب خاموش غم زده چون ماهتاب آخر پاییز دوخته بر روی من نگاه غم انگیز دیگر در خنده اش امید و صفا نیست راحت جان نیست عشق نیست وفا نیست دیگر این خنده نیست نغز و دلاویز می نگرم در خیال و می شنوم باز می رود و می دهد به گوش من آواز بنگر رفتم دگر ز دست تو رفتم #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

دلِ گرفته ی من کِی چو غنچه باز شود مگر صبا برساند به من هوای تو را ! به ناز و نعمتِ باغِ بهشت هم ندهَم کنارِ سفره ی نان و پنیر و چای تو را #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

خورشید پرستان رخ آه ماه ندیدند دل یاوه نهادند که دلخواه ندیدند هرکس دم ازو می‌زند و این همه دستان زان روست که در پرده‌ی او راه ندیدند شرح غم دل سوختگان کار سخن نیست زین سوز نهان خلق به جز آه ندیدند امروز عزیز همه عالم شدی اما ای یوسف من حال تو در چاه ندیدند از خون شفق خنده گشاید گل خورشید آن شب شدگان بین که سحرگاه ندیدند رندان نبریدند دل از دست درازی تا زلف تو را این همه کوتاه ندیدند آزادگی آموز که مردان شرف مرد در جلوه‌ی حُسن و هنر و جاه ندیدند هر گوشه ز گنج ازلی یافت نصیبی جای غم او جز دل آگاه ندیدند چون سایه بپوشان دل خود کآینه داران جز گرد در این کهنه گذرگاه ندیدند ... #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

یکی از هوشنگ ابتهاج میپرسه مخاطب شعراش کیه؟ @hoshang_ebtehhaj

نمیدانم چه میخواهم بگویم زبانم در دهان باز بسته است در تنگ قفس باز است وافسوس که بال مرغ آوازم شکسته است نمیدانم چه میخواهم بگویم غمی در استخوانم می گدازد خیال ناشناسی آشنا رنگ گهی می سوزدم گه می نوازد پریشان سایه ای آشفته آهنگ ز مغزم می تراود گیج وگمراه چو روح خوابگردی مات و مدهوش که بی سامان به ره افتد شبانگاه درون سینه ام دردیست خونبار که همچون گریه میگیرد گلویم غمی آشفته دردی گریه آلود نمیدانم چه می خواهم بگویم #هوشنگ_ابتهاج @hoshang_ebtehhaj

كنسرت بال در بال المان-كلن ١٩٩۷ 🍂 ارغوانم آنجاست ارغوانم تنهاست ارغوانم دارد می گرید 🍂 شعر : #هوشنگ_ابتهاج تار : #محمدرضا_لطفی تمبك : #محمد_قوی_حلم @hoshang_ebtehhaj