بانک کتاب صوتی

🦋 فراتر از پیلهاتان قدم بگذارید! 🦋 همه ما در زندگی، درون پیله‌ای از شخصیت و باورهای محدودکننده خود اسیر شده‌ایم. فکر می‌کنیم "همین هستیم که هستیم" و راه فراری نیست... اما آیا واقعاً همینطور است؟ 📘 کتاب صوتی «خودتان را دوباره بسازید» اثر استیو چندلر، همان نوری است که در تاریکی پیله‌تان می‌درخشد! این کتاب به شما یاد می‌دهد: 🔹چگونه از قربانی بودن خارج شوید 🔹چگونه مالک زندگی خود باشید 🔹و چگونه از دیوارهای محدودکننده‌ای که خودتان ساخته‌اید، فراتر بروید! 🎧 حالا این کتاب الهام‌بخش را در دو پارت صوتی، منحصراً در کانال بانک کتاب صوتی بشنوید. 💫 دیگر بهانه‌ای نیست... زمان آن رسیده که پیله را پاره کنید و پرواز را آغاز کنید! 🆓 فراموش نکنید: با شنیدن این کتاب، شما هم می‌توانید خالق زندگی رویایی خود باشید. #کتاب_صوتی #خودتان_را_دوباره_بسازید #استیو_چندلر #رشد_فردی #بانک_کتاب_صوتی #قربانی_نباش #تغییر_زندگی ✨ سوالتان را درباره این کتاب در کامنت‌ها بپرسید! 👀 اگر شنونده این کتاب بوده‌اید، تجربه‌تان را با ما به اشتراک بگذارید. @soutidastan

🔥 برای اولین بار از شبکه ۳! در برنامه «طبیب» معرفی شد: قاتل واقعی چربی‌های شکم و پهلو 🌿 اسپیرولینا، تنها دارنده نشان سیب سبز از سازمان غذا و دارو 💯 کاملاً طبیعی و ارگانیک، بدون هیچ ماده افزودنی ⚡️ یه «ابرغذا» با خواص ثابت‌شده برای کاهش وزن، تناسب اندام و کنترل اشتها 👉 وقتشه تو هم لاغری سالم و بدون بازگشت رو تجربه کنی.👇🏻👇🏻👇🏻 https://landing.saamim.com/WsZDC https://landing.saamim.com/WsZDC

در بیشتر تاریخ بشر، ارتباط اختیاری نبود. این بقا بود. خانواده‌ها زمین، غذا و هدف را به اشتراک می‌گذاشتند. همیشه دست‌هایی برای نگه داشتن نوزاد، گوش‌هایی برای گوش دادن و شانه‌هایی برای حمل بار وجود داشت. اما زندگی مدرن همه اینها را با راحتی جایگزین کرد. خانه‌های بزرگ، ماشین‌های شخصی، صفحه نمایش‌هایی که باعث می‌شوند احساس کنیم دیده می‌شویم اما هرگز در آغوش گرفته نمی‌شویم. ما اجتماع را با آسایش معامله کردیم و آن را پیشرفت نامیدیم. علم هزینه را نشان می‌دهد. تنهایی خطر مرگ زودرس را تا 45 درصد افزایش می‌دهد. کورتیزول را افزایش می‌دهد، سیستم ایمنی را تضعیف می‌کند و به مغز در همان مناطقی که درد فیزیکی را پردازش می‌کنند، آسیب می‌رساند. بدن شما به معنای واقعی کلمه انزوا را به عنوان خطر تجربه می‌کند به همین دلیل است که یک مکالمه طولانی می‌تواند ضربان قلب شما را بیشتر از هر برنامه مدیتیشنی آرام کند. به همین دلیل است که وعده‌های غذایی مشترک، خنده و گپ و گفت‌های کوتاه می‌تواند فشار خون را کاهش داده و سروتونین را افزایش دهد. سیستم عصبی شما فقط به معاشرت نیاز ندارد، بلکه به آن وابسته است. ما به استقلال بیشتر نیاز نداریم. ما به وابستگی متقابل نیاز داریم. زیرا امن‌ترین انسان‌ها ثروتمندترین یا قوی‌ترین‌ها نیستند. آنها بیشترین ارتباط را با هم دارند از کوچک شروع کنید. با یک دوست تماس بگیرید. شام را با هم بخورید. بدون اینکه از شما خواسته شود، کمک کنید. آینده متعلق به کسانی نیست که تنها می‌مانند. متعلق به کسانی است که در کنار هم می‌مانند. منابع: مطالعه رشد بزرگسالان هاروارد مؤسسات ملی بهداشت (NIH) انجمن روانشناسی آمریکا مرکز طول عمر استنفورد مجله روانشناسی سلامت @soutidastan

#داستان_کوتاه در داستان «میز» اثر جعفر مدرس صادقی، ما با چهره تلخ و فراموش‌شده‌ای از زندگی کارمندی در ایران روبه‌رو می‌شیم؛ ارسلان، مردی خوش‌پوش، منظم و محترم که روزگاری در اداره نفوذ داشت، اما بعدها همه‌چیز ازش گرفته شد؛ شغل، احترام، و حتی خودش. ارسلان، کارمند چاپخانه‌ای که حالا به عنوان پیش‌خدمت تحقیر می‌شه، در سکوت و تنهایی به سمت اعتیاد می‌ره و آرام‌آرام سقوط می‌کنه. @soutidastan

باید مثل زمین صبور باشی صبر کن تا موسم شکفتن ... اگر حوصله داشته باشی ، دوباره همه چیز خوب می ‌شود ، حتی اگر صد بار هم شکست بخوری نباید مایوس شوی . شکست و ناکامی هم برای خودش نوعی سعادت است. #رومن_رولان کتاب: ژان کریستف ترجمه: محمد مجلسی @soutidastan

📌 راز کمترشناخته‌شده یک «زندگی خوب» خیلی‌ها برای پیدا کردن شادی و معنای زندگی تقلا می‌کنند… اما یک مسیر سوم وجود دارد که می‌تواند شما را مستقیم وارد جاده «زندگی واقعاً خوب» کند. روان‌شناس شادی، شیگهیرو اویشی از دانشگاه شیکاگو می‌گوید بسیاری از ما تصور می‌کنیم زندگی خوب یعنی موفقیت بیشتر یا احساس رضایت دائمی؛ اما نتیجه‌اش برای خیلی‌ها گیر افتادن در یک چرخه بی‌پایان مقایسه و خستگی است. اویشی مسیر دیگری پیشنهاد می‌کند: 🌿 «غنای روانی» به‌جای فقط شادی یا معنا او توضیح می‌دهد: زندگی روان‌ـ‌غنی یعنی پر از تجربه‌های جالب، متنوع و دیدگاه‌ساز. به‌جای پول و دارایی، ما داستان جمع می‌کنیم**؛ داستان‌هایی که زاویه نگاه‌مان را عوض می‌کنند. او می‌گوید: «چیزهای جالب را تجربه کنید… اما آن‌ها را **به داستان تبدیل کنید.» ✈️ چطور غنای روانی را بیشتر کنیم؟ اویشی پیشنهاد می‌دهد: * سفر به مکان‌های تازه، حتی محله‌های نادیده شهر خودتان * خواندن رمان، دیدن فیلم‌های متفاوت * شروع یک سرگرمی جدید و عجیب * نوشتن یا تعریف کردن تجربه‌ها، تا در حافظه روانی‌مان ثبت شوند حتی لحظه‌های سخت مثل جدایی یا از دست‌دادن شغل هم می‌توانند، در بلندمدت، غنای روانی ایجاد کنند؛ اگر از خود بپرسیم: «چه چیز تازه‌ای فهمیدم؟ چه نگاهی در من عوض شد؟» 🎙 چرا این مسیر مهم است؟ اویشی می‌گوید بسیاری از مردم برای شادی یا معنا بیش از حد تلاش می‌کنند و نتیجه‌اش می‌تواند فرسودگی و ناامیدی باشد. اما شاید آنچه واقعاً دنبالش هستند، غنای روانی باشد؛ نه زندگی کامل، بلکه زندگی پر از زندگی. 🧠 پرسشی برای شما: آیا زندگی‌تان بیشتر شبیه جمع‌کردن پول است یا جمع‌کردن داستان؟ @soutidastan

آدم ها وقتی شروع به رشد می کنند از جایی به بعد دیگر قادر به دروغ گفتن و خیانت نیستند. این جبری است که بعد از اختیار می آید. نتوانستن از پس توانستن. عاجز بودن بعد از قادر بودن. اینجا قند پرهیزکاری دهان را شیرین می کند. محمد باقری @soutidastan

آنا لمبکی: انسان‌ها از بیست سال پیش غمگین‌تر هستند.این یافته تحقیقات سازمان بهداشت جهانی درباره شادی در جهان است. چه شده که هرچه بیشتر به‌دنبال لذت می‌رویم، بیشتر درد می‌کشیم؟ چرا هرچه تلاش می‌کنیم بیچاره نباشیم، بیشتر احساس بیچارگی می‌کنیم؟ چرا افسردگی از ۱۹۹۰ به این سو پنجاه درصد افزایش یافته است؟ ما انسان‌های مدرن، هر صبح که چشم باز می‌کنیم، مشغول تزریق دوپامین می‌شویم، با قهوه صبحگاهی، مواد غذایی پُرکالری، گوشی‌های هوشمند یا انواع مواد مخدر. و برای هر لذتی که از آزاد شدن دوپامین تجربه می‌کنیم، بهایی می‌پردازیم. به زعم آنا لمبکی ما برای افزایش لذت و کاهش درد، دنیا را از محل کمبودها به محل فراوانی‌ها تبدیل کرده‌ایم، درحالی‌که مغزمان برای دنیای فراوانی تکامل نیافته است. مثل کاکتوس‌هایی شده‌ایم که در جنگلی بارانی روییده‌اند و می‌رود که در باران دوپامین غرق و نابود شوند، نابودی از جنس افسردگی، اضطراب و اعتیاد. @soutidastan

دلم به حال پروانه‌ها می‌سوزد، وقتی چراغ‌ را خاموش می‌کنم! و به حال خفاش‌ها، وقتی چراغ را روشن می‌کنم! نمی‌شود قدمی برداشت، بدون آن که کسی نرنجد... نوشته: مارین سورسکو @soutidastan

خطرناک‌ترین و نادیده گرفته‌شده‌ترین مشکل جهان: اهمال کاری مزمن، به همین دلیل است که شما استرس، اضطراب، افسردگی دارید و سیستم ایمنی شما در هرج و مرح است. اهمال‌کاری تنبلی نیست. یک مشکل دوپامین است. دوپامین پایه پایین = بی‌انگیزگی. مهم نیست چقدر «آن را بخواهید». دوپامین را مانند یک استخر در نظر بگیرید. بدون آب، موجی وجود ندارد. بدون دوپامین = بدون انگیزه. اهمال کاری هر روز از طریق اجتناب و استرس، استخر را خالی می‌کند. کارل یونگ آن را سایه کمال‌گرایی می‌نامید. ما از وظایف به خاطر تنبلی‌مان اجتناب نمی‌کنیم. ما از آنها اجتناب می‌کنیم چون از شکست در تصویر ایده‌آل خودمان می‌ترسیم. در ادامه پروتکل 7 مرحله‌ای اندرو هوبرمن برای فرار از زندان اهمال کاری آمده است: مرحله۱: از خواب خود محافظت کنید خواب ذخایر دوپامین را بازیابی می‌کند. از دست دادن یک شب = مخزن فردا از قبل خالی است. ۷-۹ ساعت خواب تنبلی نیست، بلکه مراقبت است. مرحله۲: استراحت عمیق بدون خواب یا  NSDR 10 دقیقه NSDR می‌تواند دوپامین را تا ۶۵ درصد  افزایش دهد. مدیرشتن نیست، بدن شما بدون خوابیدن وارد حالت تنظیم مجدد می‌شود. مرحله ۳: نور خورشید صبحگاهی ۵ تا ۱۰ دقیقه نور اولیه به مغز شما سیگنال می‌دهد که تمام روز دوبامین آزاد کند. ابری؟ ۲۰ دقیقه بیرون بنشینید. این «چشن» نیست، بلکه نوروبیولوژی است. مرحله ۴: تغذیه با تیروزین بلوک سازنده دوپامین. غذاهایی مانند پارمزان، بادام، آورگادو و گوشت بدون چربی، مواد خام لازم برای ایجاد انگیزه را به مغز شما می دهند. مرحله ۵: حرکت روزانه انگیزه و حرکت مدارهای عصبی مشترکی دارند. ورزش فقط برای عضلات نیست. بلکه دوپامین را برای کل روز تثبیت می‌کند. مرحله۶: شکستن چرخه همه با هیچ اهمال کاران فکر می کنند: «اگر نمی توانم کاری را بی‌نقص انجام دهم، چرا شروع کنم؟» اما دوپامین به کمال پاسخ نمی‌دهد. به پیشرفت پاسخ می‌دهد. مرحله۷: سطح پایه خود را بشناسید برخی افراد به طور طبیعی دوبامین بالایی دارند، سریع شروع می‌کنند. برخی دیگر برای شروع  انجام کارهایشان به آیین‌های ساختار یافته نیاز دارند. همچکدام بهتر نیستند. اما دانستن سطح پایه، سیستم شما را می‌سازد. اهمال‌کاری نقص نیست. یک سیستم محافظتی اشتباه روان شماست. اما «محافظت از طریق بی‌عملی» به زندان خودت تبدیل می‌شود. اهمال کاری مزمن، زیست شناسی شما را در حالت بقا قفل می‌کند. ۷ گام هورمن ترفنده‌ای انگیزشی نیستند، بلکه ابزارهای عصبی-شیمیایی برای پر کردن مجدد مخزن شما هستند. با یکی شروع کنید. روزانه آن را انجام دهید. فرو ریختن دیوارهای زندان خود را تماشا کنید. @soutidastan

آبرو از حیث عینی، عقیده دیگران در خصوص ارزش ماست و از نظر ذهنی، بیم ما از عقیده‌ دیگران است #شوپنهاور @soutidastan

کتاب صوتی #سینوهه، پزشک مخصوص فرعون نویسنده: #میکا-والتاری کتاب سینوهه، پزشک مخصوص فرعون داستانی به قلم میکا والتاری نویسنده فنلاندی است. این کتاب که مهم‌ترین اثر نویسنده‌ است، بر اساس وقایع دوران فرعون آخناتون نوشته شده‌ است. اصل داستان سینوهه بسیار قدیمی‌تر از زمان فرعون آخناتون است، اما نویسنده از منابع بسیار دقیق استفاده نموده و وقایع مربوط به زمان این فرعون را با داستان به جا مانده از سینوهه ترکیب نموده است. نسخه‌ی اصلی این کتاب که دست‌نوشته‌های شخص سینوهه می‌باشد و در حفاری‌های اطراف اهرام مصر کشف شده، مربوط به ۱۳۷۰سال قبل از میلاد مسیح است، که در آن زمان از نوعی خط تصویری برای نگارش استفاده می‌شد و بعد از قرن‌ها، توسط میکا والتاری به زبان فنلاندی و سپس به تمامی زبان‌ها ترجمه گردیده است. @soutidastan

آلن واتس سی سال از عمرش را صرف مطالعه انسان کرد. نتیجه‌گیری او: نود و نه درصد مردم زندانی دو توهم ذهنی هستند. او معتقد بود که مردم شادی، انرژی و هدف را سریع‌تر از آسیب روحی یا افسردگی از بین می‌برند. در ادامه، دلیل اینکه «هرگز شاد نخواهید بود» و چگونه می‌توانید از آن رها شوید، آورده شده است. آلن واتس که بود؟ او فیلسوف بریتانیایی بود که حکمت شرقی را برای ذهن غربی ترجمه کرد. بیست و پنج کتاب نوشت و بیش از چهل سخنرانی ارائه داد. ماموریت او: افشای توهماتی که ما را رنج می‌دهد. واتس متوجه یک الگوی نگران‌کننده در زندگی مدرن شد: ما شغل‌هایی داریم که از آنها متنفریم، چیزهایی می‌خریم که نیازی به آنها نداریم و افرادی را تحت تاثیر قرار می‌دهیم که حتی دوستشان نداریم؛ در حالی که منتظر شادی آینده هستیم و هرگز از راه نمی‌رسد. توهم شماره ۱: پول اولین بینش واتس: پول، ثروت نیست. فقط یک نماد است. ما نماد را با خود آن چیز اشتباه گرفته‌ایم. ثروت واقعی، سلامتی، آرامش، عشق و حضور است. یک میلیاردر در بستر مرگ نمی‌تواند یک روز دیگر بخرد. یک میلیونر با اضطراب فلج‌کننده، فقیرتر از یک کشاورز آرام است. دنبال پول رفتن بدون معنا، یک تله حتمی است. توهم شماره ۲: زمان دومین بینش واتس: خود زمان یک توهم است. ما زندگی را به «حال کسل‌کننده» و «بعد»، زمانی که بالاخره خوشحال خواهیم شد، تقسیم می‌کنیم. اما «بعد» هرگز نمی‌آید. همیشه فقط «حال» وجود دارد. ما به خودمان می‌گوییم: «وقتی بازنشسته شوم، استراحت خواهم کرد»، «وقتی ترفیع بگیرم، خوشحال خواهم بود»، «بعد از اینکه به اندازه کافی پول به دست بیاورم، زندگی خواهم کرد». در همین حال، زندگی در حال گذر است. توهم شماره ۳: تله ضمیر ناخودآگاه ضمیر ناخودآگاه شما را متقاعد می‌کند که جدا هستید: جدا از مردم، از طبیعت، از ارزش‌های خود. زمزمه می‌کند: «تو به پول بیشتری نیاز داری»، «تو به جایگاه بیشتری نیاز داری»، «تو به موفقیت بیشتری نیاز داری». اما این دنبال کردن است که رنج را ایجاد می‌کند. واتس آموخت: شما همین الان هم کافی هستید. شما به مادهای بیشتر، آینده بیشتر یا یک نفس قوی‌تر نیاز ندارید. آزادی یعنی تحقق بخشیدن به این که: · پول یک ابزار است، نه هدف. · وقتی در زمان حال هستید، زمان فراوان است. · ارزش به دست نمی‌آید، بلکه زیسته می‌شود. واتس نگفت: «خلاف جامعه عمل کنید.» او گفت: «رابطه‌تان را با جامعه تغییر دهید.» · وقتی به کارتان علاقه نشان دهید، کار به بازی تبدیل می‌شود. · وقتی به پول نمی‌چسبید، پول به نور تبدیل می‌شود. · وقتی از احتکار زمان دست می‌کشید، زمان بی‌نهایت می‌شود. چگونه از توهمات رها شویم: · ثروت را از نو تعریف کنید: روی سلامتی، عشق و تجربه تمرکز کنید. · همین حالا زندگی در لحظه را تمرین کنید: خودتان را در آن تثبیت کنید. · از ضمیر ناخودآگاهتان سوال بپرسید: به آن توجه کنید که مسیر را غلط نرود. توهمات وقتی حل می‌شوند که متوجه شوید: شما به چیز بیشتری نیاز ندارید. شما به چیز کمتری نیاز دارید: وابستگی کمتر تعقیب کردن کمتر حواس‌پرتی کمتر. روزها را با میزان بهره‌وری نسنجید. در عوض، آن‌ها را با میزان حضور در لحظه تجربه کنید. — آلن واتس @soutidastan

بس کن گلایه را... یادت نیست چقدر انتظار کشیدیم پاییز شود؟ می‌دانم که غمگینی، می‌دانم که خیلی‌ چیزها و رویدادها عادلانه نیست و می‌دانم نگرانی‌های بیات‌شده‌ی بسیاری داری، اما چه می‌شود کرد؟! تو حق داری وقتی رویاهای بزرگت دست‌نیافتنی شدند، دلت را خوش کنی به رویاهای کوچکی که در دسترسند و دستت را که دراز کنی، چیده می‌شوند. تو حق داری دلت را خوش کنی به دلخوشی‌های کوچک، چیزهای کوچک، نیازهای کوچک. راه خوشحالی را به روی خودت نبند! تو حق داری خوشحال باشی حتی وقتی هیچ دلیل محکمی برای خوشحالی نداری و این قدرت توست. این قدرت توست که می‌توانی در دلِ بدترین شرایط هم حال خودت را خوب کنی. خوب باش عزیزم، لبخند بزن و از پاییزت لذت ببر.... نرگس صرافیان طوفان @soutidastan

بیست کاری که نباید اجازه بدهید کسی شما را وادار به انجام آن‌ها کند _نگذارید دیگران، شما را به بحث‌های غیرضروری بکشند. _نگذارید دیگران، منفی‌بافی خود را به شما منتقل کنند. _نگذارید دیگران، نقاط تاریک و زخم‌های زندگی شما را مدام به یاد شما بیاورند و شما را خجالت‌زده کنند. _نگذارید دیگران، مدام اشتباهات شما را شما را فهرست کنند و اعتماد به نفس شما را مختل کنند. هیچ کس بدون اشتباه کردن، بزرگ نمی‌شود. _نگذارید دیگران، راستی‌های حقیقی را در پیش شما کژ جلوه دهند. _نگذارید کسی به شما زور بگوید. _با دوستانی که صادق نیستند، دمخور نشوید. _با کسانی که کارشان دروغگویی است، هم کلام نشوید _با کسانی که تنها هدفشان از معاشرت با شما، سود جستن از توانایی‌ها و امکانات شماست، نگردید. _کسانی را که تنها به خاطر سرگرمی و یا ناچاری با شما طرح دوستی می‌ریزند، جدی نگیرید. _نگذارید کسی بین شما و افراد شایسته و صادق قرار بگیرد. _نگذارید کسانی که از شما متنفرند، شما را به وادی نفرت بکشند. _نگذارید مردم تخم کینه را در دل شما بکارند. _نگذارید کسی با آگاهی از گذشته شما، حالای شما را تباه کند. _نگذارید ترسوها شما را متقاعد کنند که تغییر چیز بدی است. _نگذارید شما را از تعقیب اهدافتان دور کنند. _نگذارید کسی رؤیاهایتان را مسخره کند. _نگذارید کسی شما را از تلاش بیشتر، دلسرد کند. _نگذارید کسی شما را به چیزهای سطح پایین قانع کند. _نگذارید کسی بهانه شادی را حتی به خاطر خوشی‌های کوچک از شما دریغ کند. فهرست کردن و تأیید این نبایدها ساده است، اما در مقام عمل، اجرای آنها محتاج تجربه و نیز تیزهوشی است. @soutidastan